If I had to choose between music, dance or photography, I would choose all three, for I am enchanted with music, thrilled by dance and redeemed by photography! Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τη φωτογραφία, θα επέλεγα και τις τρεις τέχνες. Η μουσική με μαγεύει, ο χορός με ενθουσιάζει και η φωτογραφία με λυτρώνει!...
Βλέπετε
μια αεροφωτογραφία με κεντρικό θέμα την Ακρόπολη. Αν θέλετε να ''πιλοτάρετε''
και να ξεναγηθείτε με ελικόπτερο, πατήστε εδώ (προτιμείστε την οθόνη σας σε
Full Screen):
Πρόκειται
για μια εντυπωσιακή σειρά φωτογραφιών υψηλής ανάλυσης που μας επιτρέπουν να
θαυμάσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο αυτό το μοναδικό μνημείο του πολιτισμού
μας.
Ο
χρήστης μπορεί να περιηγηθεί στην διαδραστική, πανοραμική εικόνα και να
ξεναγηθεί ψηφιακά στο λόφο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα, αλλά και να
απολαύσει τη θέα της Αθήνας.
In 1971, I
visited Chile at the invitation of the Allende Government. At the time I was
head chief of Anti-Dictatorship Front (PAM). While at concert in the city of
Valparaiso, a group of young Chileans drew my attention to their work to poetry
by Pablo Neruda. While talking to them after the concert ended, I promised I
would present my own musical adaptation of "Canto General" a year
later in Chile. I bought the book and to my return to Paris I composed the
music for the first poem, "Amor America"....
(From the
50page booklet "Canto General" by Mikis Theodorakis)
You can
download the album from Amazon at the link below HERE
You can
download the album from iTunes at the link below HERE
"Το
1971 επισκέφτηκα τη Χιλή ύστερα από πρόσκλησης της κυβέρνησης Αλιέντε. Ήμουν
τότε πρόεδρος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου.
Σε
μια συναυλία στην πόλη Βαλπαρέιζο μια ομάδα νέοι Χιλιανοί σύνθετες παρουσίασαν
την εργασία τους πάνω στη ποίηση του Pablo Neruda. Μιλώντας μαζί τους στα
παρασκήνια, μετά το τέλος της συναυλίας, τους υποσχέθηκα να δώσω κι εγώ στη
Χιλή σε ένα χρόνο τη δική μου μουσική άποψη για το Canto General. Αγόρασα το
βιβλίο και γυρίζοντας στο Παρίσι συνέθεσα τη μουσική για το πρώτο ποίημα Amor
America....."
(Από
το 50σελιδο booklet της 2πλης κασετίνας του Canto Generale του Μίκη Θεοδωράκη).
Μπορείτε να
κατεβάσετε το μουσικό Άλμπουμ στο παρακάτω σύνδεσμο από το Amazon HERE
Μπορείτε να κατεβάσετε το μουσικό Άλμπουμ στο
παρακάτω σύνδεσμο από το iTunes HERE
Nikos Platyrachos was born in Athens in 1965, to a
family originating from Rethymno, Crete. Over the past 15 years, he has lived
and worked in Athens. But also in Cologne and Munich, Germany, where he mainly
composes film scores.
Having studied piano and advanced music theory at the
National Conservatory of Athens, he pursued composition studies at the music
academies of Hanover and Cologne with Hans Werner Henze, as well as
postgraduate studies at the Studio for Electronic Musci in Cologne, where he
was taught by H. U. Humpert and was awarded the German DAAD scholarship: he
graduated in 1991
He has composed music for over 15 European films and
he regularly collaborates with directors Haris Patramanis, Spyros Taraviras,
Rained Matsunani and Adolf Winklemann. His music for the film “FLUG IN DIE
NACTH” ( “Flight into the Night”) was awarded the first prize at the Trossingen
Film Festival.
His activities also extend to various works for
orchestra and smaller ensembles, which have been performed in several European
cities (by the Bavarian Radio Symphony Orchestra etc.) In Greece, his works
have been performed, amongst other places, at the Odeon of Herodes Atticus and
the Athens Concert Hall by the Orchestra of Colours, the Italian “Divertimento
Ensemble”, and the Symphony Orchestra of the Hellenic Broadcasting Corporation
(E.R.T)
He collaborated with Manos Hadjidakis during the final
four years of the late composer’s life, in arrangements and orchestrations of
works for the Orchestra of Colours (“Blood Wedding”, film music, Nino Rota song
cycle), as well as with Mikis Theodorakis (“Akolouthia is Kekimimenous”,
“Epiphania Averoff”).
In November 1995, at the FILMMUSIKTAGE 95 in Bonne,
his music for Rainer Matsunani’s film “Nur ober meine Leiche” was awarded the
federal film music prize. His most recent CD, “September”, which constists of performances of his film
music by the Orchestra of Colours. He composed the soundtracks for the films
that were awarded the first prizes in the “fiction film” and “documentary film” categories at the 2005
Thessaloniki Film Festival (“Chariton’s Choir” – Director: Grigoris
Karandinakis and “Buzz” – Director Spyros Taraviras).
Ο Νίκος Πλατύραχος γεννήθηκε
στην Aθήνα
το 1965 και κατάγεται από το Pέθυμνο.
Tα τελευταία 12χρόνια,
παράλληλα με την Aθήνα,
ζει και δρα στην Kολωνία
και το Mόναχο
της Γερμανίας όπου ασχολείται κυρίως με τη σύνθεση μουσικών υποκρούσεων σε
κινηματογραφικές ταινίες. Aφού
σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Eθνικό Ωδείο Aθηνών, συνέχισε με σπουδές σύνθεσης στη
μουσική ακαδημία του Ανοβέρου και της Κολωνίας με τον HansWernerHenze, καθώς και με μεταπτυχιακές σπουδές στο
Studio
ηλεκτρονικής μουσικής της Kολωνίας
με καθηγητή τον H. U. Humpert και με την υποστήριξη της
γερμανικής υποτροφίας DAAD,
απ' όπου αποφοίτησε το 1991. Έχει γράψει τη μουσική σε πάνω από 15 ταινίες του
ευρωπαϊκού κινηματογράφου και συνεργάζεται συστηματικά με τους σκηνοθέτες Xάρη Πατραμάνη, RainerMatsutani και AdolfWinkelmann.
Στην Eλλάδα μεταξύ άλλων, έργα του έχουν
εκτελεσθεί στο Hρώδειο
Ωδείο και στο Mέγαρο
Mουσικής Aθηνών, από την Oρχήστρα των Xρωμάτων, από την ιταλική ορχήστρα "DivertimentoEnsemble", καθώς και από τη
Συμφωνική Oρχήστρα
της EPT.
Συνεργάστηκε με τον Mάνο Xατζιδάκι τα τελευταία τέσσερα χρόνια της
ζωής του, σε επεξεργασίες και ενορχηστρώσεις έργων για την ορχήστρα των
χρωμάτων ("Mατωμένος
Γάμος", κινηματογραφικά, κύκλος "NinoRota"), καθώς και με τον Mίκη Θεοδωράκη ("Aκολουθία εις κεκοιμημένους", "Eπιφάνεια Aβέρωφ").
Tον Nοέμβριο του 1995 του απενεμήθη το
ομοσπονδιακό βραβείο κινηματογραφικής μουσικής, στα πλαίσια των εκδηλώσεων FILMMUSIKTAGE95 στη Bόννη, για τη μουσική του στην ταινία του
RainerMatsutani "NurubermeineLeiche" (CDSonyMusic). H δισκογραφική του έκδοση με τίτλο "Σεπτέμβριος",
αφορά σε κινηματογραφικά μουσικά του θέματα, που αποδίδονται από την Oρχήστρα των Xρωμάτων. H τελευταία του δισκογραφική του δουλειά
στην Ελλάδα ονομάζεται "Ονειρογραφία" (Νοεμβ. 2011).
Ονειρογραφία Nikos Platyrachos
Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει Nikos Platyrachos
I would certainly not wish an
introductory note to «September» to be marked by an academic and “solemn”
style, even though the fact alone that it is performed by a large symphony
orchestra, probably predisposes to do so. We tend to associate orchestral with
classical music – serious and complex to our ears- and consequently with
something difficult, since we are seldom given opportunities for a different
approach. Art however requires no honorary titles to work its magic, just as
true nobles have no need for finery and jewels. And “nobleness”, as Hadjidakis
taught it to us, means that we should approach a Mahler symphony and a Greek
rebetiko song by Tsitsanis with exactly the same respect and sensibility.
Back to «September» though, I
would like to say a few words about how it was created. It all began in 1991
when a friend of mine, director Harry Patramis, asked me to compose the music
for his film «Flight into the Night». Back then we were both student in Germany
and it would be my first involvement in cinema. I confess I was quite nervous.
But the project turned out to be a success and I have been writing music for
European films ever since, the quintessence of which is September, It is a selection
of musical themes I have chosen with care, which for a long time were
persistently playing in my mind, until the time’s passage moulded this work
into its present autumnal form
As you may realize, «September»
is mainly cinematic work – with a few exceptions, such as The Song of Manos and
The Fool’s March. This the means that it requires your participation with
memories, representations and images existing within you, or which you wish
were there, awaiting to be coaxed into awakening. This is the reason for its
somewhat «anachronistic» usical language, as in cinema any means used to
achieve a goal is holy, and innovative, contemporary and revolutionary
compositional techniques and other similar high-sounding trends may often be
ignored.
My warmest thanks to all the
contributors and especially to: Miltos Logiadis who conducted the orchestra,
Yannis Gikas who orchestrated three pieces, Manos Vafiadis for the production,
Elias Lakkas for performing the sound engineering, the Commercial Bank of
Greece for sponsoring part of the production and, naturally, the Orchestra of
Colours and its artistic director Giorgos Kouroupos. Without their
participation, none of this would have been possible.
"Σεπτέβριος"
Ένα εισαγωγικό σημείωμα για
το «Σεπτέμβριος» δε θα ‘θελα σε καμία περίπτωση να χρωματίζεται από ακαδημαϊκό,
«σοβαρό» ύφος, παρόλο που και, μόνο η χρήση μίας μεγάλης συμφωνικής ορχήστρας,
θα προδιέθετε πιθανόν κάτι τέτοιο. Συχνά συνδέουμε την ορχηστρική μουσική με
την κλασσική, την αυστηρή, την πολύπλοκη για τα αυτιά μας και τελικά κάτι το
δύσκολο, εφόσον σπάνια μας δίνονται αφορμές για την προσέγγισή της. Η τέχνη
όμως δε χρειάζεται τίτλους τιμής για να λειτουργήσει, όπως κ οι πραγματικοί
άρχοντες δεν έχουν ανάγκη από στολίδια και κοσμήματα. Και η Αρχοντιά, όπως μας
της έμαθε π Χατζιδάκις, υπαγορεύει ν’ αντιμετωπίζουμε μία συμφωνία του Μάλερ με
τον ίδιο σεβασμό και ευαισθησία που θα αντιμετωπίζαμε ένα ρεμπέτικο του
Τσιτσάνη.
Για να επανέλθουμε όμως στο «Σεπτέμβριο»,
θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το πώς δημιουργήθηκε. Αφορμή στάθηκε ένας
φίλος μου σκηνοθέτης, ο Χάρης Πατραμάνης, που το 1991 μου ζήτησε να του κάνω τη
μουσική στην ταινία του «Πτήση μέσα στη νύχτα». Ήμαστε τότε σπουδαστές στη
Γερμανία και για μένα θα ‘ταν η πρώτη φορά που θα καταπιανόμουν με τον
κινηματογράφο κι είχα αρκετή αγωνία , σας ομολογώ. Το εγχείρημα πάντως πέτυχε
κι από τότε γράφω μουσική για ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, απόσταγμα
των οποίων είναι κι ο «Σεπτέμβριος». Πρόκειται για τα μουσικά θέματα που
ξεχώρισα περισσότερο και που για καιρό επίμονα αναμόχλευαν τη σκέψη μου, ώσπου
ο χρόνος αποκρυστάλλωσε το έργο σ’ αυτή τη φθινοπωρινή μορφή.
Όπως καταλάβατε, ο «Σεπτέμβριος»
είναι έργο κινηματογραφικό - με λίγες
εξαιρέσεις, όπως Το Τραγούδι του Μάνου και Το Εμβατήριο των Τρελών. Αυτό
σημαίνει ότι έχει ανάγκη τη συμμετοχή σας, με μνήμες, παραστάσεις και εικόνες
που βρίσκονται ή θα θέλατε να βρίσκονται εντός σας και περιμένουν ένα ειδικό
ερέθισμα για ν’ αφυπνιστούν. Εκεί οφείλεται και η ολίγον «αναχρονιστική»
μουσική του γλώσσα, μια και ο κινηματογράφος , για να λειτουργήσει, αγιάζει
κάθε μέσο, αδιαφορώντας συχνά για πρωτοπορίες, σύγχρονες επαναστατικές τεχνικές
σύνθεσης και άλλα παρόμοια ηχηρά.
Ευχαριστώ θερμά όλους τους
επιφανείς και αφανείς συντελεστές, τον Μίλτο Λογιάδη που διηύθυνε την ορχήστρα,
τον Γιάννη Γκίκα που ενορχήστρωσε τρία κομμάτια, τον Μάνο Βαφειάδη που ανέλαβε
την παραγωγή, τον Ηλία Λάκκα που έκανε την ηχοληψία, την Εμπορική Τράπεζα που
χορήγησε ένα μέρος της παραγωγής και βεβαίως την Ορχήστρα των Χρωμάτων και τον
καλλιτεχνικό διευθυντή της Γιώργο Κουρουπό. Χωρίς τη συμμετοχή τους η εργασία
αυτή θα ήταν αδύνατη.