Nikos Platyrachos/Νίκος Πλατύραχος

Nikos Platyrachos was born in Athens in 1965, to a family originating from Rethymno, Crete. Over the past 15 years, he has lived and worked in Athens. But also in Cologne and Munich, Germany, where he mainly composes film scores.

Having studied piano and advanced music theory at the National Conservatory of Athens, he pursued composition studies at the music academies of Hanover and Cologne with Hans Werner Henze, as well as postgraduate studies at the Studio for Electronic Musci in Cologne, where he was taught by H. U. Humpert and was awarded the German DAAD scholarship: he graduated in 1991

He has composed music for over 15 European films and he regularly collaborates with directors Haris Patramanis, Spyros Taraviras, Rained Matsunani and Adolf Winklemann. His music for the film “FLUG IN DIE NACTH” ( “Flight into the Night”) was awarded the first prize at the Trossingen Film Festival.

His activities also extend to various works for orchestra and smaller ensembles, which have been performed in several European cities (by the Bavarian Radio Symphony Orchestra etc.) In Greece, his works have been performed, amongst other places, at the Odeon of Herodes Atticus and the Athens Concert Hall by the Orchestra of Colours, the Italian “Divertimento Ensemble”, and the Symphony Orchestra of the Hellenic Broadcasting Corporation (E.R.T)

He collaborated with Manos Hadjidakis during the final four years of the late composer’s life, in arrangements and orchestrations of works for the Orchestra of Colours (“Blood Wedding”, film music, Nino Rota song cycle), as well as with Mikis Theodorakis (“Akolouthia is Kekimimenous”, “Epiphania Averoff”).

In November 1995, at the FILMMUSIKTAGE 95 in Bonne, his music for Rainer Matsunani’s film “Nur ober meine Leiche” was awarded the federal film music prize. His most recent CD, “September”,  which constists of performances of his film music by the Orchestra of Colours. He composed the soundtracks for the films that were awarded the first prizes in the “fiction film” and  “documentary film” categories at the 2005 Thessaloniki Film Festival (“Chariton’s Choir” – Director: Grigoris Karandinakis and “Buzz” – Director Spyros Taraviras).

Ο Νίκος Πλατύραχος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1965 και κατάγεται από το Pέθυμνο. Tα τελευταία 12χρόνια, παράλληλα με την Aθήνα, ζει και δρα στην Kολωνία και το Mόναχο της Γερμανίας όπου ασχολείται κυρίως με τη σύνθεση μουσικών υποκρούσεων σε κινηματογραφικές ταινίες. Aφού σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Eθνικό Ωδείο Aθηνών, συνέχισε με σπουδές σύνθεσης στη μουσική ακαδημία του Ανοβέρου και της Κολωνίας με τον Hans Werner Henze, καθώς και με μεταπτυχιακές σπουδές στο Studio ηλεκτρονικής μουσικής της Kολωνίας με καθηγητή τον H. U. Humpert και με την υποστήριξη της γερμανικής υποτροφίας DAAD, απ' όπου αποφοίτησε το 1991. Έχει γράψει τη μουσική σε πάνω από 15 ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και συνεργάζεται συστηματικά με τους σκηνοθέτες Xάρη Πατραμάνη, Rainer Matsutani και Adolf Winkelmann.

Στην Eλλάδα μεταξύ άλλων, έργα του έχουν εκτελεσθεί στο Hρώδειο Ωδείο και στο Mέγαρο Mουσικής Aθηνών, από την Oρχήστρα των Xρωμάτων, από την ιταλική ορχήστρα "Divertimento Ensemble", καθώς και από τη Συμφωνική Oρχήστρα της EPT. Συνεργάστηκε με τον Mάνο Xατζιδάκι τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του, σε επεξεργασίες και ενορχηστρώσεις έργων για την ορχήστρα των χρωμάτων ("Mατωμένος Γάμος", κινηματογραφικά, κύκλος "Nino Rota"), καθώς και με τον Mίκη Θεοδωράκη ("Aκολουθία εις κεκοιμημένους", "Eπιφάνεια Aβέρωφ").

Tον Nοέμβριο του 1995 του απενεμήθη το ομοσπονδιακό βραβείο κινηματογραφικής μουσικής, στα πλαίσια των εκδηλώσεων FILMMUSIKTAGE95 στη Bόννη, για τη μουσική του στην ταινία του Rainer Matsutani "Nur uber meine Leiche" (CD Sony Music). H δισκογραφική του έκδοση με τίτλο "Σεπτέμβριος", αφορά σε κινηματογραφικά μουσικά του θέματα, που αποδίδονται από την Oρχήστρα των Xρωμάτων. H τελευταία του δισκογραφική του δουλειά στην Ελλάδα ονομάζεται "Ονειρογραφία" (Νοεμβ. 2011).

Ονειρογραφία  Nikos Platyrachos

Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει Nikos Platyrachos

Τσάμικος Nikos Platyrachos *

Ragtime Nikos Platyrachos

"September"

I would certainly not wish an introductory note to «September» to be marked by an academic and “solemn” style, even though the fact alone that it is performed by a large symphony orchestra, probably predisposes to do so. We tend to associate orchestral with classical music – serious and complex to our ears- and consequently with something difficult, since we are seldom given opportunities for a different approach. Art however requires no honorary titles to work its magic, just as true nobles have no need for finery and jewels. And “nobleness”, as Hadjidakis taught it to us, means that we should approach a Mahler symphony and a Greek rebetiko song by Tsitsanis with exactly the same respect and sensibility.

Back to «September» though, I would like to say a few words about how it was created. It all began in 1991 when a friend of mine, director Harry Patramis, asked me to compose the music for his film «Flight into the Night». Back then we were both student in Germany and it would be my first involvement in cinema. I confess I was quite nervous. But the project turned out to be a success and I have been writing music for European films ever since, the quintessence of which is September, It is a selection of musical themes I have chosen with care, which for a long time were persistently playing in my mind, until the time’s passage moulded this work into its present autumnal form

As you may realize, «September» is mainly cinematic work – with a few exceptions, such as The Song of Manos and The Fool’s March. This the means that it requires your participation with memories, representations and images existing within you, or which you wish were there, awaiting to be coaxed into awakening. This is the reason for its somewhat «anachronistic» usical language, as in cinema any means used to achieve a goal is holy, and innovative, contemporary and revolutionary compositional techniques and other similar high-sounding trends may often be ignored.

My warmest thanks to all the contributors and especially to: Miltos Logiadis who conducted the orchestra, Yannis Gikas who orchestrated three pieces, Manos Vafiadis for the production, Elias Lakkas for performing the sound engineering, the Commercial Bank of Greece for sponsoring part of the production and, naturally, the Orchestra of Colours and its artistic director Giorgos Kouroupos. Without their participation, none of this would have been possible.

"Σεπτέβριος"

Ένα εισαγωγικό σημείωμα για το «Σεπτέμβριος» δε θα ‘θελα σε καμία περίπτωση να χρωματίζεται από ακαδημαϊκό, «σοβαρό» ύφος, παρόλο που και, μόνο η χρήση μίας μεγάλης συμφωνικής ορχήστρας, θα προδιέθετε πιθανόν κάτι τέτοιο. Συχνά συνδέουμε την ορχηστρική μουσική με την κλασσική, την αυστηρή, την πολύπλοκη για τα αυτιά μας και τελικά κάτι το δύσκολο, εφόσον σπάνια μας δίνονται αφορμές για την προσέγγισή της. Η τέχνη όμως δε χρειάζεται τίτλους τιμής για να λειτουργήσει, όπως κ οι πραγματικοί άρχοντες δεν έχουν ανάγκη από στολίδια και κοσμήματα. Και η Αρχοντιά, όπως μας της έμαθε π Χατζιδάκις, υπαγορεύει ν’ αντιμετωπίζουμε μία συμφωνία του Μάλερ με τον ίδιο σεβασμό και ευαισθησία που θα αντιμετωπίζαμε ένα ρεμπέτικο του Τσιτσάνη.

Για να επανέλθουμε όμως στο «Σεπτέμβριο», θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το πώς δημιουργήθηκε. Αφορμή στάθηκε ένας φίλος μου σκηνοθέτης, ο Χάρης Πατραμάνης, που το 1991 μου ζήτησε να του κάνω τη μουσική στην ταινία του «Πτήση μέσα στη νύχτα». Ήμαστε τότε σπουδαστές στη Γερμανία και για μένα θα ‘ταν η πρώτη φορά που θα καταπιανόμουν με τον κινηματογράφο κι είχα αρκετή αγωνία , σας ομολογώ. Το εγχείρημα πάντως πέτυχε κι από τότε γράφω μουσική για ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, απόσταγμα των οποίων είναι κι ο «Σεπτέμβριος». Πρόκειται για τα μουσικά θέματα που ξεχώρισα περισσότερο και που για καιρό επίμονα αναμόχλευαν τη σκέψη μου, ώσπου ο χρόνος αποκρυστάλλωσε το έργο σ’ αυτή τη φθινοπωρινή μορφή.

Όπως καταλάβατε, ο «Σεπτέμβριος» είναι έργο κινηματογραφικό -  με λίγες εξαιρέσεις, όπως Το Τραγούδι του Μάνου και Το Εμβατήριο των Τρελών. Αυτό σημαίνει ότι έχει ανάγκη τη συμμετοχή σας, με μνήμες, παραστάσεις και εικόνες που βρίσκονται ή θα θέλατε να βρίσκονται εντός σας και περιμένουν ένα ειδικό ερέθισμα για ν’ αφυπνιστούν. Εκεί οφείλεται και η ολίγον «αναχρονιστική» μουσική του γλώσσα, μια και ο κινηματογράφος , για να λειτουργήσει, αγιάζει κάθε μέσο, αδιαφορώντας συχνά για πρωτοπορίες, σύγχρονες επαναστατικές τεχνικές σύνθεσης και άλλα παρόμοια ηχηρά.

Ευχαριστώ θερμά όλους τους επιφανείς και αφανείς συντελεστές, τον Μίλτο Λογιάδη που διηύθυνε την ορχήστρα, τον Γιάννη Γκίκα που ενορχήστρωσε τρία κομμάτια, τον Μάνο Βαφειάδη που ανέλαβε την παραγωγή, τον Ηλία Λάκκα που έκανε την ηχοληψία, την Εμπορική Τράπεζα που χορήγησε ένα μέρος της παραγωγής και βεβαίως την Ορχήστρα των Χρωμάτων και τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Γιώργο Κουρουπό. Χωρίς τη συμμετοχή τους η εργασία αυτή θα ήταν αδύνατη.

Track List  YouTube HERE

Nikos Platyrachos Live (Μπουάτ Απανεμιά)