Το άγαλμα
Χθες μεσάνυχτα και κάτι κατηφόρισα στην μικρή την πλατεΐτσα που σε γνώρισα.
Κάποιο άγαλμα που μ’ είδε με θυμήθηκε και τον πόνο μου να ακούσει δεν αρνήθηκε.
Και του μίλησα για σένα και για μένανε και τα μάτια του βουρκώναν και όλο κλαίγανε.
Του ’πα για το φέρσιμό σου και για τα άλλα σου τα ασυγχώρητα τα λάθη τα μεγάλα σου.
Κι ύστερα με πιάσαν θεέ μου κάτι κλάματα που με βρήκανε κουρέλι τα χαράματα.
Με το άγαλμα ως το δρόμο προχωρήσαμε μου εσκούπισε τα μάτια και χωρίσαμε.
Κάποιο άγαλμα που μ’ είδε με θυμήθηκε και τον πόνο μου να ακούσει δεν αρνήθηκε.
Και του μίλησα για σένα και για μένανε και τα μάτια του βουρκώναν και όλο κλαίγανε.
Του ’πα για το φέρσιμό σου και για τα άλλα σου τα ασυγχώρητα τα λάθη τα μεγάλα σου.
Κι ύστερα με πιάσαν θεέ μου κάτι κλάματα που με βρήκανε κουρέλι τα χαράματα.
Με το άγαλμα ως το δρόμο προχωρήσαμε μου εσκούπισε τα μάτια και χωρίσαμε.
La estatua
Ayer a medianoche y pico Bajaba a la pequeña plaza donde te conoci
Una estatua que me voi se ha recordado de mi y mi dolor no evito de sentir.
Le hable de ti y para mi que sus ojos lagrimavan y después llorarón
Le he hablado de tu comportamiento Y de otras cosas tuyas
Una estatua que me voi se ha recordado de mi y mi dolor no evito de sentir.
Le hable de ti y para mi que sus ojos lagrimavan y después llorarón
Le he hablado de tu comportamiento Y de otras cosas tuyas
Las equivocaciones las imperdonables aquellas grandes.
Y después me he cogido, Dios mio unos llantos que me encontrarón roto al alba
Con la estatua por la calle he caminado me ha secado los ojos y non hemos dejado
Y después me he cogido, Dios mio unos llantos que me encontrarón roto al alba
Con la estatua por la calle he caminado me ha secado los ojos y non hemos dejado
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ' αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ' αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν τα σίδερα μασάνε
***
Estos mármoles aquí no cogen óxido
ni cadena en el pie de Griego y en el pie del viento también
Aquí la luz aquí la playa doradas lenguas azules
venados tallan en las rocas mastican los hierros
Aquí la luz aquí la playa doradas lenguas azules
venados tallan en las rocas mastican los hierros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου