Σαν σήμερα (2 Σεπτέμβρη 1984), έφυγε ο Μάνος Κατράκης
He played soccer during his youth for the Athinaikos football team and others.
Along with actor/director Kostas Leloudas, he acted in his first movie To Lavaro tou '21 in 1928. He later performed in the Ethniko Theatro (the National Theatre) in 1931. During the 1930s, he continued acting in theatrical plays (he was friends with the maestro Dimitris Mitropoulos). He married Anna Lori at the age of 35.
During the Greek Civil War of 1946–1949 he was exiled in Makronisos.
In the 1950s he returned to Athens from Makronisos but there was little acting work. He was handed both small and big roles in plays and films.
In 1954, he married his third and last wife named Linda Alma—a pseudonym of Eleni Malioufa (Ελένη Μαλιούφα).
He was an avid smoker for most of his life, something which eventually led to his death. Shortly before his death, he filmed his last and best movie Taxidi sta Kythira, the Journey to Kythera/Kythira with the director Theo Angelopoulos. He died at the age of 76 on September 2, 1984.
Μετακομίζουν οικογενειακώς στην Αθήνα λίγο πριν
κλείσει τα δέκα του χρόνια. Στο Μάνο άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Έπαιξε στην ομάδα του Κεραυνού και αργότερα του Αθηναϊκού. Από πολύ νέος, αναγκάζεται να πάρει την ευθύνη της οικογένειας και να εργαστεί - ο πατέρας και ο μεγάλος αδερφός μετανάστευσαν στην Αμερική. Το ξεκίνημά του στο Θέατρο το κάνει σε
ηλικία 18 ετών με το θίασο ΟΙ ΝΕΟΙ κι ένα χρόνο αργότερα παίζει στη πρώτη βωβή ταινία ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΟΥ 21. Εως το 1931 που μπαίνει στο Εθνικό Θέατρο παίζει σε διάφορους θιάσους. Σε ηλικία 25 ετών παντρεύεται την ηθοποιό Άννα Λώρη (αυτός ο γάμος τελείωσε γρήγορα). Το 1940 συμμετείχε στο μέτωπο και πολέμησε γενναία.
Επιστρέφοντας από το μέτωπο εντάσσεται στο ΕΑΜ και την Αριστερά, κάτι που θα τον βάλει στο στόχαστρο των
συντηρητικών παρατάξεων. Κάνει ένα δεύτερο γάμο από τον οποίο αποχτά δίδυμα. Τα παιδιά, όμως, αυτά ζουν για πολύ λίγο και τα θάβει μόνος του, με τα ίδια του τα χέρια. Αυτή η απώλεια θα τον σημαδέψει βαθειά. Το 1943 αναλαμβάνει πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών
και απ' τη θέση αυτή συνέβαλε τα μέγιστα για την ίδρυση του Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, όπου και έπαιξε μέχρι το 1946, οπότε επέστρεψε στο Εθνικό Αθηνών. Ένα χρόνο αργότερα εκδιώχτηκε για τις Αριστερές του πεποιθήσεις και αρνούμενος να αποκηρύξει
τα Πιστεύω του υπογράφοντας δήλωση μετανοίας, εξορίστηκε στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη. Σ' όλο το μακρύ διάστημα της εξορίας του δεν έχασε ούτε ένα λεπτό τη Δύναμη, το κουράγιο και το θάρρος του. Όταν πια επιστρέφει στην Αθήνα το 1952 οι πόρτες είναι κλειστές. Αναγκάζεται να εργαστεί ευκαιριακά στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το 1955 ιδρύει το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο στο Πεδίον του Άρεως, στην Αθήνα. Η συμμετοχή του κοινού ήταν μεγάλη, όπως μεγάλη ήταν και η καλλιτεχνική επιτυχία του
θεάτρου.
Το 1954 γνωρίζει τη Λίντα Άλμα, γνωστή χορεύτρια, η οποία θα είναι και η σημαντικότερη γυναίκα της ζωής του και συντρόφισσα του για τα επόμενα 30 χρόνια - έως το τέλος της ζωής του. Το 1968, μέσα στη Χούντα, του γίνεται έξωση από το Θέατρο στο Πεδίον του Άρεως. Το 1972 επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο και πρωταγωνιστεί στον Οθέλλο και τον Δον Κιχώτη και στην Επίδαυρο στον Οιδίποδα Τύραννο (1973), καθώς και στον Προμηθέα Δεσμώτη (1974). Το 1977 επανιδρύει το ΕΛΘ και ανεβάζει έργα Αρμπούζοφ, Γκόρκι, Μπρεχτ. Επίσης το «ΝΤΑ» του Λέοναρντ και τη «Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη» του Νικηφόρου Βρεττάκου. Συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής του και συμμετείχε σε εκατοντάδες εκδηλώσεις του μαζικού κινήματος. Με την ανεπανάληπτη φωνή του δικαίωσε το Νεοελληνικό Ποιητικό Λόγο, Ρίτσο, Ελύτη, Βρεττάκο και τόσους άλλους. Αξιόλογες είναι επίσης οι ερμηνείες του στο κινηματογράφο σε ταινίες όπως «Μαρίνος Κονταρας», «Συνοικία το όνειρο», «Ηλέκτρα», «Ένας Ντελικανής», «Αντιγόνη», και στο Κύκνειο Άσμα του «Ταξίδι στα Κύθηρα», την οποία γύρισε ήδη βαριά άρρωστος, χαρίζοντάς μας μια εκπληκτική ερμηνεία. Μας άφησε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984,αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο Έργο Τέχνης και Ζωής.
Manos Katrakis Biography
Born in Kastelli, Crete, Greece, he was the youngest of five children of Haralambos Katrakis and Irini Katraki. When Manos was 10 years old, his family moved from Crete to Athens, where his father searched for work. His brother Giannis Katrakis emigrated to North America.He played soccer during his youth for the Athinaikos football team and others.
Along with actor/director Kostas Leloudas, he acted in his first movie To Lavaro tou '21 in 1928. He later performed in the Ethniko Theatro (the National Theatre) in 1931. During the 1930s, he continued acting in theatrical plays (he was friends with the maestro Dimitris Mitropoulos). He married Anna Lori at the age of 35.
During the Greek Civil War of 1946–1949 he was exiled in Makronisos.
In the 1950s he returned to Athens from Makronisos but there was little acting work. He was handed both small and big roles in plays and films.
In 1954, he married his third and last wife named Linda Alma—a pseudonym of Eleni Malioufa (Ελένη Μαλιούφα).
He was an avid smoker for most of his life, something which eventually led to his death. Shortly before his death, he filmed his last and best movie Taxidi sta Kythira, the Journey to Kythera/Kythira with the director Theo Angelopoulos. He died at the age of 76 on September 2, 1984.
Μάνος Κατράκης Βιογραφία
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ..Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ..Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ..
Ο Μάνος Κατράκης γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1908 στο Καστέλι Κισσάμου Κρήτης και ήταν το μικρότερο από τα 5 παιδιά του Χαράλαμπου και της Ειρήνης Κατράκη.Μετακομίζουν οικογενειακώς στην Αθήνα λίγο πριν
κλείσει τα δέκα του χρόνια. Στο Μάνο άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Έπαιξε στην ομάδα του Κεραυνού και αργότερα του Αθηναϊκού. Από πολύ νέος, αναγκάζεται να πάρει την ευθύνη της οικογένειας και να εργαστεί - ο πατέρας και ο μεγάλος αδερφός μετανάστευσαν στην Αμερική. Το ξεκίνημά του στο Θέατρο το κάνει σε
ηλικία 18 ετών με το θίασο ΟΙ ΝΕΟΙ κι ένα χρόνο αργότερα παίζει στη πρώτη βωβή ταινία ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΟΥ 21. Εως το 1931 που μπαίνει στο Εθνικό Θέατρο παίζει σε διάφορους θιάσους. Σε ηλικία 25 ετών παντρεύεται την ηθοποιό Άννα Λώρη (αυτός ο γάμος τελείωσε γρήγορα). Το 1940 συμμετείχε στο μέτωπο και πολέμησε γενναία.
Επιστρέφοντας από το μέτωπο εντάσσεται στο ΕΑΜ και την Αριστερά, κάτι που θα τον βάλει στο στόχαστρο των
συντηρητικών παρατάξεων. Κάνει ένα δεύτερο γάμο από τον οποίο αποχτά δίδυμα. Τα παιδιά, όμως, αυτά ζουν για πολύ λίγο και τα θάβει μόνος του, με τα ίδια του τα χέρια. Αυτή η απώλεια θα τον σημαδέψει βαθειά. Το 1943 αναλαμβάνει πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών
και απ' τη θέση αυτή συνέβαλε τα μέγιστα για την ίδρυση του Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, όπου και έπαιξε μέχρι το 1946, οπότε επέστρεψε στο Εθνικό Αθηνών. Ένα χρόνο αργότερα εκδιώχτηκε για τις Αριστερές του πεποιθήσεις και αρνούμενος να αποκηρύξει
τα Πιστεύω του υπογράφοντας δήλωση μετανοίας, εξορίστηκε στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη. Σ' όλο το μακρύ διάστημα της εξορίας του δεν έχασε ούτε ένα λεπτό τη Δύναμη, το κουράγιο και το θάρρος του. Όταν πια επιστρέφει στην Αθήνα το 1952 οι πόρτες είναι κλειστές. Αναγκάζεται να εργαστεί ευκαιριακά στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Το 1955 ιδρύει το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο στο Πεδίον του Άρεως, στην Αθήνα. Η συμμετοχή του κοινού ήταν μεγάλη, όπως μεγάλη ήταν και η καλλιτεχνική επιτυχία του
θεάτρου.
Απο τη σελιδα του facebook
(Διαχειρίστρια Βίλλη Κακαφλίκα - Υπεύθυνη Μαρία Τσεκούρα)
Ευχαριστούμε για το πλούσιο υλικόΗ στάση του Κατράκη στο σανίδι και στον αγώνα (από τη σελίδα του facebook)
Ηθοποιός σημαίνει Φως
«Εμάς τότε το περιβάλλον μας διαμόρφωσε αλλιώς. Μας έμαθε ότι το Θέατρο δεν είναι απλά ένα επάγγελμα αλλά, ένα κοινωνικό λειτούργημα, ένα Λαϊκό Πανεπιστήμιο. Σ' αυτό δεν μαθαίνουν μόνο όσοι έρχονται να το παρακολουθήσουν αλλά, και οι Ηθοποιοί. Εκεί πάνω στο σανίδι, πίσω από τη σκηνή, μαθαίνεις να είσαι Ηθοποιός. Εκεί πάνω συντελείται ο καθημερινός σου Αγώνας, εκεί δίνεις τις εξετάσεις σου. Εκεί συμπυκνώνεται το πάθος σου για το Θέατρο, η ανησυχία σου, το μεράκι σου. Αλίμονο στον ηθοποιό, που θα πάψει ν΄ ανησυχεί για το ρόλο του, έστω κι αν τον παίζει δυο χρόνια συνέχεια. Εγώ δεν ησυχάζω ποτέ. Μέσα μου, υπάρχει πάντα το μικρόβιο της Αναζήτησης»
Μην υπογράψεις κερατά
Θρυλική είναι η στάση που κράτησε στη Μακρόνησο
Οι αλφαμίτες τον χτυπούσαν σκληρά και του έλεγαν :
«Θα γονατίσεις Κατράκη;»
«Βαράτε παιδιά, αυτή τη χάρη δε θα σας την κάνω».
«Τι παριστάνεις Κατράκη;»
«...τον άνθρωπο»!
O ίδιος, σε συνέντευξή του, το 1984, αναφέρει:
«...μπορεί στη Μακρόνησο να με λιανίσανε στο ξύλο, αλλά όταν την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησα και πήρα μια βαθιά ανάσα, ανάπνευσα ιώδιο, αέρα καθαρό, και ο αέρας ο καθαρός και το ιώδιο, πίστεψέ με, ήταν τα γιατρικά και τα φάρμακά μας την εποχή εκείνη. Το παιδί όταν γεννιέται και το βάζουνε στα μπαμπάκια γίνεται φιλάσθενο, γίνεται ασθενικό. Όταν τ' αφήνουνε στο χώμα, γίνεται θηρίο».
Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη από την ΕΡΤ σε τρία μέρη
Βιογραφία
Και δεν υπέγραψε ο ..."κερατάς".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έμεινε ορθός.
Κι έφυγε ορθός.
(πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου Χρήστο)
εξαιρετική δουλειά Χρήστε Μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν υπέγραψε ο "κερατάς", Γιώργο! Ξεμείναμε από τέτοια παληκάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Μανόλη για τα καλά σου λόγια!
Καταπληκτικό αφιέρωμα σε έναν υπέροχο καλλιτέχνη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες σου "μιλάνε" :)
Να είσαι καλά Χρήστο!!!
Ευχαριστώ Γιώργο! Δυστυχως, αυτο το ρημαδι το fb, τώρα τελευταία μου τρώει πολύ χρόνο, σε βάρος των εδώ αναρτήσεων, γι αυτό απουσιάζω από τα φιλικά blog. Και πάλι καλά που έχω εκλάμψεις!!! Φυσικά και θα συνεχίσω ακαθεκτος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή