"Ode an die Freude" / "Ode to Joy" / "歓喜に寄せて"
An entire stadium with 10,000 Japanese artists of classical music to perform famous works of the great musician Ludwig van Beethoven, is not a spectacle easily watched by not only worshipers of classical music, but those who, through music can differintiate elements of the character of a people.
"Ωδή στη χαρά" Ένα ολόκληρο στάδιο με 10.000 Ιάπωνες καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής να εκτελούν φημισμένο έργο του μεγάλου μουσικού Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, δεν είναι ένα θέαμα το οποίο μπορεί να παρακολουθήσουν εύκολα όχι μόνο οι λάτρεις της κλασικής μουσικής, αλλά και όσοι μέσα από τη μουσική διακρίνουν στοιχεία του χαρακτήρα ενός λαού.
An entire stadium with 10,000 Japanese artists of classical music to perform famous works of the great musician Ludwig van Beethoven, is not a spectacle easily watched by not only worshipers of classical music, but those who, through music can differintiate elements of the character of a people.
In music terms, the one to coordinate such a large number of music and perform works of high musical requirements such as Beethoven's Ninth Symphony, is certainly not the easiest task. The show choir and the Japanese adaptation of the famous work is truly amazing.
In the opinion of our dear friend who sent it, the video with its specific execution highlights what stock the soul of people with a long history after a «TSUNAMI», but, unfortunately, creates pessimistic associations with events living in Greece today.
In any case, whether our friends are fans of classical music or not, will admire this execution and perhaps envy the will, discipline and training of high musical performers that highlight the strength and resolve of the nation to continue representing the long and glorious history.
Definitely ideal for the enjoyment for the ears and our eyes, maybe even a bit of reflection...
Από μουσικής απόψεως, το να συντονίσει κανείς έναν τόσο μεγάλο αριθμό μουσικών και να εκτελέσει έργα υψηλών μουσικών απαιτήσεων όπως η ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν, δεν είναι ασφαλώς και το πιο εύκολο εγχείρημα. Η παράσταση της ιαπωνικής χορωδίας και της διασκευής του πασίγνωστου έργου, είναι πραγματικά εκπληκτική.
Κατά τη γνώμη του αγαπημένου φίλου που μας το έστειλε, το συγκεκριμένο βίντεο με την εκτέλεση αυτή, αναδεικνύει τα ψυχικά αποθέματα που μπορεί να έχει ένας λαός με μακρά Ιστορία μετά από ένα «TSUNAMI», ενώ, δυστυχώς, δημιουργεί απαισιόδοξους συνειρμούς με τα γεγονότα που ζούμε στην Ελλάδα μας σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, ασχέτως του αν οι φίλοι μας είναι φανατικοί με την κλασική μουσική, θα θαυμάσουν αυτή την εκτέλεση και ίσως ζηλέψουν τη θέληση, την πειθαρχία και την υψηλή μουσική κατάρτιση των εκτελεστών που αναδεικνύει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του Έθνους που εκπροσωπούν να συνεχίσει τη μακραίωνη και λαμπρή Ιστορία του.
Σίγουρα προσφέρεται προς τέρψη για τα ώτα και τους οφθαλμούς μας, ίσως και για λίγο προβληματισμό...
Πηγή: DEFERENCEPOINT
Η μετάφραση του ελληνικού κειμένου στην αγγλική γλώσσα έγινε απο την φίλη Alexandra AO και την ευχαριστώ πολύ!!!
Symphony No.9 in D minor, op. 125
9η Συμφωνία (Symphony No.9 in D minor, op. 125)
Ο Μπετόβεν (Beethoven) αποτελεί ένα ορόσημο στην ιστορία της μουσικής και του πολιτισμού γενικότερα. Η μουσική του, ιδιαίτερα η 9η συμφωνία (Beethoven, συμφ. 9η, adagio), διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στην παγκόσμια πολιτιστική αυτογνωσία και συχνά ταυτίζεται με τους πιο ετερόκλητους εθνικούς και κοινωνικούς στόχους. Σε διάφορες ιστορικές στιγμές η 9η συμφωνία απετέλεσε μέσο εμψύχωσης και ανάτασης, μέσο παρηγοριάς και ελπίδας. Το 1915 ορίστηκε αυτή η συμφωνία, ενός γερμανού συνθέτη, ως ο ύμνος των συμμαχικών δυνάμεων του α' παγκοσμίου πολέμου ενάντια στις λεγόμενες "κεντρικές δυνάμεις", Γερμανία και Αυστρο-Ουγγαρία. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε δε η "Ωδή στη Χαρά" (Beethoven, συμφ. 9η) που συμβολίζει την ελευθερία και την αδελφοσύνη των λαών (... seid umschlungen, Millionen ...), ως ύμνος της Κοινωνίας των Εθνών, προδρόμου οργανισμού του ΟΗΕ. Απ' την άλλη πλευρά και τα συνέδρια του γερμανικού ναζιστικού κόμματος άρχιζαν με την εκτέλεση αυτού του έργου! Τέλος, η 9η συμφωνία αποτελεί τον "εθνικό ύμνο" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν αυτή εκπροσωπείται επίσημα σε διεθνείς διοργανώσεις και τελετές.
Πηγή: DEFERENCEPOINT
Η μετάφραση του ελληνικού κειμένου στην αγγλική γλώσσα έγινε απο την φίλη Alexandra AO και την ευχαριστώ πολύ!!!
Symphony No.9 in D minor, op. 125
The Symphony No. 9 in D minor, Op. 125, is the final complete symphony of Ludwig van Beethoven. Completed in 1824, the symphony is one of the best known works of the Western classical repertoire.[1] Among critics, it is universally considered to be among Beethoven's greatest works, and is considered by some to be the greatest piece of music ever written.[1] It has been adapted for use as the European Anthem.
The symphony was the first example of a major composer using voices in a symphony (thus making it a choral symphony). The words are sung during the final movement by four vocal soloists and a chorus. They were taken from the "Ode to Joy", a poem written by Friedrich Schiller in 1785 and revised in 1803, with additions made by the composer.
Read more Wikipedia
Ολόκληρη η συμφωνία σε παρτιτούρες ΕΔΩ
Part I Allegro ma non troppo, un poco maestoso, constitutes an everlasting moment in the creation of the composer and proof of his creative genius. The secondary violins and the cellos constitute the musical background and, bit-by-bit, scattered sonorities of cvarta and cvinta come into place expressing a slight indecision. But afterwards, with incredible force, the first theme is introduced, contrasting with the secondary themes and motives derived from it.
The complete sheets of the symphony HERE Ολόκληρη η συμφωνία σε παρτιτούρες ΕΔΩ
9η Συμφωνία (Symphony No.9 in D minor, op. 125)
Η 9η συμφωνία αποτελεί όμως σημείο αναφοράς ακόμα και λαών που δεν σχετίζονται με την ευρωπαϊκή μουσική και τη γενικότερα πολιτιστική παράδοση της Ευρώπης, όπως του ιαπωνικού και του κινέζικου. Ιάπωνες αξιωματικοί, αιχμάλωτοι πολέμου ζήτησαν το 1918 να παιχτεί για ψυχαγωγία τους στο στρατόπεδο Bando που είχαν απομονωθεί, η 9η συμφωνία του Μπετόβεν, η οποία στα ιαπωνέζικα έχει ιδιαίτερο όνομα, Daiku. Επίσης στην Ιαπωνία το 1944, ζήτησαν φοιτητές που είχαν επιστρατευτεί, να ακούσουν πριν αναχωρήσουν για το μέτωπο την 9η συμφωνία για να διατηρήσουν στο μυαλό τους κάτι που τους "θυμίζει την πατρίδα"! Θεωρείται δε παράδοση σ' αυτή τη χώρα να τραγουδιέται το χορωδιακό μέρος της 9ης συμφωνίας από τεράστιες χορωδίες 3, 5 και 7 χιλιάδων ατόμων, με αποτέλεσμα ένας εντυπωσιακός αριθμός Ιαπώνων ερασιτεχνών χορωδών να εξασκείται κάθε χρόνο για πολλούς μήνες στη μελέτη και απόδοση αυτού του έργου. Στην Κίνα, το καθεστώς έχει την επίσημη θέση ότι η 9η συμφωνία εκφράζει τη "νίκη μέσα από την πάλη" του λαού ενάντια στους καταπιεστές του. 'Ετσι η εκτέλεση αυτής της συμφωνίας αποτελεί σ' αυτή τη χώρα αποκορύφωμα πολλών εθνικών και πολιτικών εκδηλώσεων, όπου τραγουδούν την "Ωδή της Χαράς" και πάλι πολυπληθέστατες χορωδίες (Beethoven, Ωδή στη Χαρά, 1000 χορωδοί). Είναι λοιπόν εντυπωσιακό, πώς ένα ευρωπαϊκό μουσικό έργο των αρχών του 19ου αιώνα υιοθετείται από άσχετες μεταξύ τους πολιτιστικές παραδόσεις, αξιοποιείται διαχρονικά από τόσο ετερόκλητους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς και εντάσσεται στην προσπάθεια για επίτευξη τελείως αντιφατικών στόχων.
O Μπετόβεν (Beethoven) αποτελεί λοιπόν το συνδετικό κρίκο της ποικιλομορφίας των πολιτισμών του πλανήτη μας. Στο πρόσωπο και στο έργο του έχει υλοποιηθεί η παγκοσμιοποίηση του πολιτισμού, πολύ πριν τεθεί σε κοινή χρήση αυτός ο όρος. Ο ίδιος ο μεγάλος δημιουργός αποτελεί τον τελευταίο εκπρόσωπο της κλασικής και τον πρώτο της ρομαντικής περιόδου. 'Ολοι οι μεταγενέστεροι μουσικοί μέτρησαν τις δυνάμεις τους με σημείο αναφοράς το έργο αυτού του εξαίρετου ανθρώπου και η μεγαλύτερη τιμή γι' αυτούς ήταν να θεωρηθούν συνεχιστές του. Είναι προφανές ότι η σημασία του κορυφαίου αυτού μουσικού σχετίζεται και με τη μεταβατική εποχή που έζησε και δημιούργησε: Είχαν προηγηθεί ο Μπαχ και ο Μότσαρτ (με τον οποίο ο Μπετόβεν είχε σύντομη γνωριμία) και ζούσε ακόμα ο Χάυντν. Αυτών το έργο (και βέβαια όλων των σύγχρονων και προγενέστερών τους) οδήγησε ο Μπετόβεν με την ιδιοφυία του στην αποκορύφωση.
Πηγη: Σελίδες του Στ.Γ.Φραγκόπουλου
Πηγη: Σελίδες του Στ.Γ.Φραγκόπουλου
O Freunde, nicht diese Töne!
Sondern laßt uns angenehmere an stimmen, und freudenvollere.
Freude! (men's chorus: Freude! ) Freude! (chorus again: Freude! )
Freude, schöner Götterfunken Tochter aus Elysium,
Wir betreten feuertrunken, Himmlische, dein Heiligtum!
Deine Zauber binden wieder Was die Mode streng geteilt;
Alle Menschen werden Brüder, Wo dein sanfter Flügel weilt.
Wem der große Wurf gelungen, Eines Freundes Freund zu sein;
Wer ein holdes Weib errungen, Mische seinen Jubel ein!
Ja, wer auch nur eine Seele Sein nennt auf dem Erdenrund!
Und wer's nie gekonnt, der stehle Weinend sich aus diesem Bund!
Freude trinken alle Wesen An den Brüsten der Natur;
Alle Guten, alle Bösen Folgen ihrer Rosenspur.
Küsse gab sie uns und Reben, Einen Freund, geprüft im Tod;
Wollust ward dem Wurm gegeben, Und der Cherub steht vor Gott. Vor Gott!
Froh, wie seine Sonnen fliegen Durch des Himmels prächt'gen Plan,
Laufet, Brüder, eure Bahn, Freudig, wie ein Held zum Siegen.
Seid umschlungen, Millionen! Diesen Kuß der ganzen Welt!
Brüder, über'm Sternenzelt Muss ein lieber Vater wohnen.
Ihr stürzt nieder, Millionen? Ahnest du den Schöpfer, Welt?
Such' ihn über'm Sternenzelt! Über Sternen muss er wohnen.
Finale repeats the words:
Seid umschlungen, Millionen! Diesen Kuß der ganzen Welt!
Brüder, über'm Sternenzelt Muss ein lieber Vater wohnen.
Seid umschlungen, Diesen Kuß der ganzen Welt!
Freude, schöner Götterfunken Tochter aus Elysium,
Freude, schöner Götterfunken
Götterfunken!
Δεν παίζονται οι ιάπωνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα μάστορα