Christos Hatzis/Χρήστος Χατζής

Christos Hatzis

With an unusually large number of presentations of his music in Canada, USA, Europe, the Middle-East and Japan every year, a continuous stream of commissions by an international list of soloists and ensembles and several recording projects by major and independent labels, "Christos Hatzis is currently enjoying a growing international reputation as one of the most important composers writing today" (CBC Records). A professor of composition at the Faculty of Music, University of Toronto, Christos Hatzis is the recipient of several national and international distinctions such as the Jean A. Chalmers National Music Award, the Prix Italia Special Prize, the Prix Bohemia Radio, the Jules Léger Prize for chamber music and the New Pioneer Award as well as two Juno Award nominations (2003 and 2004). Compact disc recordings of his works are available on EMI Classics (AWAKENING of his string quartets with the St. Lawrence String Quartet with international release and distribution), Sony Classical in Greece, Naxos, Marquis, CBC and Centrediscs labels in Canada, Cherry Red Records in the United Kingdom and Consipio in Japan with two upcoming All-Hatzis releases: DANCING IN THE LIGHT with violist Rivka Golani, percussionist Beverley Johnston and oboist Suzanne Lemieux as soloists and Symphony Nova Scotia on CBC Records, and CONSTANTINOPLE with the Gryphon Trio and singers Patricia O’ Callaghan and Maryem Tollar (label TBA soon) as well guest appearances on other artists’ recordings. Christos Hatzis’ recordings are becoming evermore in demand. In just a few months of circulation, AWAKENING climbed to the top position of the best selling CD list in the chamber music category of the popular online CD retailer YourMusic.com during the August-October 2005 period.

In the past few seasons, his compositions have been receiving international exposure through performances by touring ensembles committed to Hatzis' music, such as the St. Lawrence String Quartet, The Gryphon Trio, NEXUS percussion group, Pilobolus Dance Theater, the English Chamber Choir, the Elmer Iseler Singers and Cappella Romana, and soloists such as sopranos Isabel Bayrakdarian, Patricia Rosario and Patricia O’ Callaghan, Arabic vocalist Maryem Tollar, flutist Patrick Gallois, cellist Shauna Rolston, percussionists Beverley Johnston and NEXUS (Canada), Nanae Mimura (Japan), Peter Prommel (The Netherlands) and Gordon Stout (USA), to mention but a few. Premieres of his music during 2003 to 05 include venues such as St. Paul's Cathedral, The Barbican Center and the Queen Elizabeth Hall in London, UK, The Lincoln Center and the Metropolitan Museum of Art in New York City, the Konzerthaus in Berlin, the Lively Arts Center in Palo Alto, CA, the Megaron in Athens, Greece, The Winspear Centre in Edmonton, and UNESCO's Songbridge Project in Newfoundland. Several new concerti for virtuosi such as percussionists Evelyn Glennie and Beverley Johnston, French horn player Jamie Sommerville, violist Steven Dann and oboists Suzanne Lemieux and Joseph Salvalaggio have been recently completed or are currently in the works. Hatzis’ next major project is Antigone, a cross-over multi-genre opera, currently in development by Tapestry New Opera Works (Iron Road) in Toronto and the Music Theater Group (Marko Polo) in New York City, a collaboration with playwright/librettist Jocelyn Clarke (The Abbey Theatre, Dublin) and director Anne Bogart (SITI Company, New York City).

Reed more HERE

Christos Hatzis songs Click HERE

Arabesque 1,2,3,4 -Live performance Ajijic, Mexico 2013

Click HERE

Χρήστος Χατζής

Με ένα πλατύ αριθμό από παρουσιάσεις της μουσικής του στην Αμερική, Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Ασία κάθε χρόνο, παραγγελίες από σολίστες και συγκροτήματα διεθνούς φήμης και πολλές ηχογραφήσεις σε μεγάλες αλλά και σε ανεξάρτητες εταιρείες, ο Βολιώτης συνθέτης Χρήστος Χατζής (γεν. 1953) έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της σύγχρονης κλασικής μουσικής.  Η μουσική του έχει εμπνευστεί από την πρωτοχριστιανική πίστη, τη δική του βυζαντινή μουσική παράδοση, διάφορους άλλους πολιτισμούς της γης και ιδιώματα πλην της κλασικής μουσικής, όπως η τζαζ, η ποπ και η έθνικ μουσική. Έγραψε πολλά έργα εμπνευσμένος από τη μουσική των Ινουίτ (Εσκιμώων της Αλάσκας, Γροιλανδίας και Καναδά), και αυτά τα έργα – ιδίως το ντοκιμαντέρ “Footprints in New Snow” – διέδωσαν τον πολιτισμό των Ινουίτ σε όλον τον κόσμο. Η μεγάλη του έμπνευση από την ορθόδοξη χριστιανική πίστη τον οδήγησε στη σύνθεση μεγάλου αριθμού θρησκευτικών έργων, τα οποία καθιερώθηκαν ως αριστουργήματα της σύγχρονης μουσικής και εξυμνήθηκαν από κοινό και κριτικούς.

Δεν είναι ασυνήθιστο, ένα έργο του Χρήστου Χατζή να γίνεται η μουσική σφραγίδα ενός σολίστ ή συνόλου. Ιδίως τα έργα “Old Potographs” και “Dance of the Dictators” ερμηνεύτηκαν από το Gryphon Trio σε περισσότερες από 150 συναυλίες σε όλον τον κόσμο από το 2002. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός από συναυλίες αποκλειστικά με έργα Χατζή τα τελευταία χρόνια, ή προγράμματα σε συνδυασμό με μουσική άλλων συνθετών (πολύ συχνά του Άγγλου συνθέτη Τζων Τάβενερ).

Διάφορα φεστιβάλ και μουσικοί οργανισμοί έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν και μεγαλύτερες διοργανώσεις  γύρω από τη μουσική του Χρήστου Χατζή. Το 2004 το «Βυζαντινό Φεστιβάλ» του Λονδίνου έχτισε το θέμα του γύρω από το «Τροπάριο της Κασσιανής» του Χρήστου Χατζή. Το 2005, η Ορχήστρα Symphony Nova Scotia παρουσίασε τρία έργα του, ανάμεσά τους και μία νέα ανάθεση. Ένα από τα τελευταία του μεγάλα έργα, το “Sepulcher of Life” για σολίστες, χορωδία και ορχήστρα παραγγέλθηκε από τέσσερις διαφορετικές ορχηστρικές χορωδίες του Καναδά, και παρουσιάστηκε σε οκτώ συναυλίες από έξι διαφορετικούς διοργανωτές σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική. Μία από αυτές τις συναυλίες δόθηκε στο Ναό του Dendur στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.

Η μουσική του Χρήστου Χατζή συχνά συνοδεύεται από οπτικά μέσα. Η «Κωνσταντινούπολη», η πιο σημαντική multimedia σύνθεσή του για το μουσικό θέατρο, η οποία έχει διαδοθεί και ερμηνευτεί από το Gryphon Trio, παρουσιάστηκε σε συναυλίες των οποίων τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν αμέσως σε αίθουσες του Μπανφ και του Τορόντο το καλοκαίρι του 2004 και χαρακτηρίστηκαν από το “Toronto Star” ως μια «multimedia γιορτή της φαντασίας…ένα έργο μοναδικό για την καναδέζικη μουσική φιλολογία…έργο που αψηφά μουσικές κατηγορίες…», και από το Calgary Herald ως «ένας εκπληκτικός θεατρικός θρίαμβος», ενώ το περιοδικό “Eye” το τοποθέτησε στο νούμερο τρία των δέκα κορυφαίων θεατρικών συνθέσεων για το 2004. Τον Ιούνιο του 2005 η «Κωνσταντινούπολη» άνοιξε το «Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης και Ιδεών» στο Νιού Χέϊβεν του Κονέκτικατ, και άρχισε να παίζεται σε όλον τον κόσμο.

Αυτή τη στιγμή ο Χρήστος Χατζής είναι καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Έχει τιμηθεί με πολλές καναδικές και διεθνείς διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων το Μουσικό Βραβείο Jean A. Chalmers, το Ειδικό Βραβείο Prix Italia, το Βραβείο Bohemia Radio, το Βραβείο Jules Léger για τη μουσική δωματίου και το Βραβείο New Pioneer, όπως επίσης και δύο υποψηφιότητες για το Βραβείο Juno Award (2003 και 2004).

Πηγή

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του συνθέτη www.hatzis.com

The Awakening (St Laurence Quartet)   

Σχετικά με το "The Awakening" από το St Laurence Quartet, ο ίδιος ο Χρήστος Χατζής, περιγράφει το δικό του "ξύπνημα" στην αφάνιση του Ινδιάνικου Πολιτισμού από την μία άκρη του Καναδά στην άλλη, χάρη στην Σιδηροδρομική Γραμμή που συνέδεσε τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό. Έτσι ο ήχος του τρένου που περνάει γρήγορα και σφυρίζει, είναι συμβολικός αφενός γι' αυτή την καταστροφή αλλά, και ένας φόρος τιμής στον πατέρα του συνθέτη που ήταν μηχανοδηγός του τρένου που πήγαινε από τον Βόλο στο Πήλιο. Και οι λαρυγγισμοί των "ντόπιων" Εσκιμώων επίσης συμβολικός αλλά ταυτόχρονα τόσο σημαντικοί στο τελικό ηχόχρωμα. Ένα εξαιρετικό έργο! (Περιγραφή Στάθη Γκότση).

"The birth of Venus", Christos Hatzis - Vassilis Papavassiliou, part 1 & 2

 

Christos Anesti ek nekron - Christ is risen from the dead

The Christos Anesti hymn sung at Easter celebrating the moment of Christ's resurrection is the most important and beautiful revelation of Christianity and poignant expression down the centuries of the Greek desire for the rebirth of our race and nation. This version is taken from Christos Hatzis' work Constantinople and is sung by Patricia O'Callaghan.

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας,

και τοις εν τοις μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος!

Christos anesti ek nekron, thanato thanaton patisas,

ke tis en tis mnimasin, zoin charisamenos!

Christ is risen from the dead, Trampling down death by death,

And to those in the tombs He has given life!

Микис Теодоракис/Mikis Theodorakis

Микис Теодоракис/Mikis Theodorakis

Уважаемые читатели, Микиса Теодоракиса представлять никому не надо. Я думаю, в бывшем Советском Союзе нет человека, который хотя бы раз не слышал это имя.

Великий греческий композитор Микис Теодоракис известен всему миру. Я не буду рассказывать вам его биографию, её в подробностях можно прочитать в Википедии.

Микису уже 85 лет, и дай Бог каждому сохранить в этом возрасте такой острый ум и неистощимую энергию. А ведь этот человек пережил столько, что хватило бы на несколько жизней — войны, пытки, тюрьмы, голодную забастовку, гонения…

И, конечно, мировое признание своей музыки — его знаменитое «Сиртаки», написанное для фильма «Грек Зорба» («Ζορμπάς»), знают во всём мире, эта музыка стала визитной карточкой Греции.

Уже никто почти не вспоминает, что этот танец — сиртаки — не является греческим народным танцем, а был создан исключительно для этого фильма с великолепным Энтони Куинном в главной роли.

Микис Теодоракис написал огромное количество музыкальных произведений, начиная с опер и симфоний и заканчивая циклами песен в разных жанрах, большинство из которых стали практически народными. Он всегда любил и петь свои песни, хотя голоса как такового для пения у него нет.

Всю жизнь Микис боролся за общечеловеческие ценности, за демократию в Греции. И сейчас, в свои без малого 86 лет, он доказывает, что «и один в поле воин». Он создал Движение Независимых Граждан под названием «Искра», и надеется, что из неё-то возгорится пламя.

Нет, Микис Теодоракис не призывает к новой кровопролитной революции. Но мечтает видеть Грецию экономически независимой и свободной как от европейского давления, так и от американских военных баз. Утопия? Кто знает… Он ездит с выступлениями по Греции, и в своих речах один называет вещи своими именами и жёстко критикует греческого премьер-министра Георгиоса Папандреу.

Подробнее

«...Η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε τρείς λέξεις:  Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και

όλοι μου οι αγώνες έγιναν μόνο και μόνο για να υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω και τώρα». (Μίκης Θεοδωράκης)

«Мои жизнь и творчество опираются на три категории: Греция, Родина, Свобода. И все мои действия, усилия были направлены на их защиту, во что бы это мне не стало. Те же самые принципы исповедую и сегодня» (Микис Теодоракис)  

Будучи 15-летним юношей, как и тысячи его сверстников, он рвался на Албанский фронт («Албанский эпос») спасать Честь Эллады от наглых притязаний итальянского фашизма.

19 - летним молодым человеком  испытал все «прелести» английских бомбометаний декабря 1944 года («Декемвриана») – на его глазах уходили в Безвестность сотни таких же, как и он, красивых внешностью и помыслами молодых бойцов ЭЛАС, не захотевших признать диктата носителей европейских демократических ценностей – «освободителей» англичан и их главного рулевого лорда Уинстона Черчилля. Английские и, впоследствии, американские союзники, поправ союзнические договоренности с Советским Союзом не вводить войска союзников в страны, освободившиеся самостоятельно от фашистских оккупантов, продемонстрировали всему миру, какой они хотят видеть будущую Элладу – своей карманной марионеткой, всегда готовой быть в услужении американо-английским хозяевам мира, зависимой, манипулируемой.

Подробнее

14 песен на русском языке

Click HERE

Ballad of Sacco and Vanzetti

Ballad of Sacco and Vanzetti Ennio Morricone and Joan Baez

Father, yes, I am a prisoner

Fear not to relay my crime

The crime is loving the forsaken

Only silence is shame

And now I'll tell you what's against us

An art that's lived for centuries

Go through the years and you will find

What's blackened all of history

Against us is the law

With its immensity of strength and power

Against us is the law!

Police know how to make a man

A guilty or an innocent

Against us is the power of police!

The shameless lies that men have told

Will ever more be paid in gold

Against us is the power of the gold!

Against us is racial hatred

And the simple fact that we are poor

My father dear, I am a prisoner

Don't be ashamed to tell my crime

The crime of love and brotherhood

And only silence is shame

With me I have my love, my innocence,

The workers, and the poor

For all of this I'm safe and strong

And hope is mine

Rebellion, revolution don't need dollars

They need this instead

Imagination, suffering, light and love

And care for every human being

You never steal, you never kill

You are a part of strength and life

The revolution goes from man to man

And heart to heart

And I sense when I look at the stars

That we are children of life

Death is small

Ballad of Sacco and Vanzetti Ennio Morricone and Joan Baez

Sacco and Vanzetti (full movie)
*********************************************************

Direction: Giuliano Montaldo

Gian Maria Volonté

Riccardo Cucciolla

Cyril Cusack

Music: Ennio Merricone

 Υπόθεση:

Η αληθινή ιστορία δύο αναρχικών, ιταλικής καταγωγής, οι οποίοι βρέθηκαν γύρω στα 1920 στις Η.Π.Α. κατηγορούμενοι για ληστεία μετά φόνου που ποτέ δεν διέπραξαν, καταδικάστηκαν μετά από μία δίκη παρωδία και τελικά τιμωρήθηκαν σε θάνατο, αναγόμενοι έκτοτε σε ηρωικά σύμβολα του εργατικού κινήματος.

Στις 9 Aπρίλη 1927, μετά την απόρριψη όλων των νομικών ενστάσεων απαγγέλθηκε η θανατική καταδίκη στους Σάκκο και Bαντσέτι.

«Διώκομαι επειδή είμαι ριζοσπάστης και όντως είμαι ριζοσπάστης. Διώκομαι επειδή είμαι ιταλός και όντως είμαι ιταλός. Yποφέρω περισσότερο για την οικογένειά μου και για τους πολυαγαπημένους μου παρά για τον εαυτό μου. Αλλά είμαι τόσο πεπεισμένος πως έχω δίκιο , που αν μπορούσατε να με εκτελέσετε δυο φορές και αν εγώ μπορούσα να ξαναγεννηθώ δυο φορές, θα ζούσα ξανά και θάκανα ό,τι έχω ήδη κάνει» - Mπαρτολομέο Bαντσέτι, 1927

ΕΚΤΕΝΕΣ ΑΦΙΕΡΩΜA ΕΔΩ: http://www.kar.org.gr/?p=16594

Here's to you - Modà (Francesco Silvestre) feat Emma Marrone - Sanremo 2011 - (in italiano)

English: Here's to you, Nicola and Bart

Rest forever here in our hearts

The last and final moment is yours

That agony is your triumph

Italian: Canto a voi Nicola e Bart

per chi odia la schiavitù

per chi ama la verità

canto forte libertà. Queste mani per lavorar

questi occhi per guarder

questi piedi per camminar

questa bocca per cantar.

Have a little patience / Κάνε λιγάκι υπομονή / V.Tsitsanis

Have a little patience/Vasilis Tsitsanis

Translating these lyrics, is a humbling exercise in poetic futility: the sheer strength of each well chosen word, the utter simplicity of the expression, the raw lyricism, the boiling emotion, the

brutally honest allegory of this masterpiece by Vasilis Tsitsanis, written in the stormy year of 1948, is absolutely breath taking: far beyond being merely a wonderfully soothing song, it expressed the desperate cry of the Greek people in the middle of the civil war, their unending drama...world war II, triple occupation by the axis powers, famine, partisan wars and nazi reprisals, executions, followed after 1944 by a destructive civil war...the young men fighting on the mountains, the girls wasting their youth away waiting for them to return...all they wanted by then was some dim glimmer of hope, some ray of light, in the brutal darkness that was the dramatic 1940's for Greece...things would at some point get better...if they could only be a little bit patient!

Grigoris Bithikotsis, Kaiti Grey, Eleftheria Arvanitaki

Music:Vasilis Tsitsanis

Vocal: Grigoris Bithikotsis, Kaiti Grey, Eleftheria Arvanitaki

Don't fall in despair for he won'’t be late

at the crack of dawn he'll come by you

to beg from you a new love's beginning

be just a bit patient

Push the cloudy darkness away from your heart

and don’t lose your sleep sobbing all night

what if he is not in your cuddly arms as yet

he'’ll come one day, don'’t you forget that

Some sweet daybreak he'll awake you

and your love for each other will resurrect

a new love will bloom again

be just a bit patient


 

"Κάνε λιγάκι υπομονή"

Φωνογραφήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1948, τραγουδισμένο από τη Σωτηρία Μπέλλου με τη συνοδεία του  Βασίλη Τσιτσάνη. Τραγούδι-σύμβολο της Ελλάδας του Εμφυλίου,με αλληγορικές-για τον φόβο της λογοκρισίας-πλην όμως, σαφείς αναφορές. Ο Β. Τσιτσάνης, στην προσπάθειά του να περάσει κοινωνικοπολιτικά θέματα στη δύσκολη εμφυλιακή περίοδο και να ξεγελάσει τη λογοκρισία, χρησιμοποιούσε --όπως και οι περισσότεροι συνθέτες-- το θέμα της γυναίκας και του έρωτα. Το 1951, μαζί με χασικλίδικα όπως η «Δροσούλα» και «Της μαστούρας ο σκοπός» και άλλα «ύποπτα» για την εποχή τραγούδια, όπως το «Κάποια μάνα αναστενάζει» και το «Ως πότε πια τέτοια ζωή», περιελήφθη στον κατάλογο των «απαγορευμένων ασμάτων» που εξέδωσε τότε η Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, προκειμένου να «προστατεύσει» «τη θρησκεία και τα Ελληνικά ήθη και έθιμα». Ισχυρή απόδειξη του πόσο συνδέθηκε η συγκεκριμένη ηχογράφηση με την εμπειρία εκείνων των χρόνων, αποτελεί η χρήση της ως ηχητικού ντοκουμέντου στο «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, για να «εικονογραφηθεί» το έτος 1951. Είναι από τα ελάχιστα  γνωστά τραγούδια που η Μπέλλου είπε σε πρώτη εκτέλεση αλλά, δεν τα επανέλαβε στη διάρκεια της δεύτερης καριέρας της (από το1966 μέχρι το τέλος).

Να σημειωθεί πως οι τότε χωροφύλακες και αστυφύλακες έσπασαν, με ιδιαίτερη μανία, πολλές εκατοντάδες πλάκες γραμμοφώνου με το τραγούδι αυτό. Ο ίδιος ο Τσιτσάνης στην αυτοβιογραφία του λέει: "Τότε, με τα τραγικά γεγονότα του εμφυλίου πολέμου ήταν πολύ πάντως τραγούδι που θα είχε και μια λέξη γύρω από την πολιτική ή τα γεγονότα της εποχής, δύσκολο να γράψεις εκείνο που ήθελες. Υπήρχε η λογοκρισία που δεν έδινε εύκολα άδεια για να γραμμοφωνήσεις τραγούδι. Εννοώ εκείνα που είχαν κατά τη γνώμη τους ύποπτους στίχους και έβλεπαν κάποια πολιτική σκοπιμότητα. Δεν μπορώ να ξέρω με τι σκεπτικό αποφάσιζαν, έπρεπε στα σίγουρα να το απορρίψουν. Τότε, το 1949, ή λίγους μήνες νωρίτερα, έγραψα μέσα στα άλλα, και ένα που του έβαλα αλληγορικά λόγια, ακριβώς από το φόβο της λογοκρισίας, αλλά η σημασία του φαίνεται καθαρά: «Μην απελπίζεσαι και δεν θ' αργήσει, κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή, καινούργια αγάπη να σου ζητήσει, κάνε λιγάκι υπομονή...». Η πρώτη στροφή του τραγουδιού παραπέμπει στην «αναμονή» του αγωνιστή, που μπορεί να βρίσκεται στο βουνό, στη φυλακή ή στην εξορία, αλλά και στην αλληγορική του εκδοχή, στην «αναμενόμενη ειρήνη». Η δεύτερη στροφή, με το «διώξε τα σύννεφα» προτείνει τη «λύση», ενώ με την τρίτη δίνει την «ελπίδα για ειρηνική ζωή».

Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου & Βασίλης Τσιτσάνης

Μην απελπίζεσαι και δε θ’ αργήσει

κοντά σου θα `ρθει μια χαραυγή

καινούργια αγάπη να σου ζητήσει

κάνε λιγάκι υπομονή

Διώξε τα σύννεφα απ’ την καρδιά σου

και μες στο κλάμα μην ξαγρυπνάς

τι κι αν δε βρίσκεται στην αγκαλιά σου

θα `ρθει μια μέρα μην το ξεχνάς

Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει

και ο έρωτας σας θ’ αναστηθεί

καινούργια αγάπη θα ξαν’ αρχίσει

κάνε λιγάκι υπομονή

About ''Rempetiko''
Rembetika music is the music of the Greek Underground. It originated in the hashish dens of Pireaus and Thessaloniki around the turn of the 20th century and was influenced by oriental

Vasilis Tsitsanis-Kaiti Grey

elements that came with the forced immigration of 2 million Greek refugees from Asia Minor. It gave way to Greek Popular Music ('Laika' in Greek) which used the same instruments in similar ways during the early 1950s. This page will give you a brief introduction to Rembetika music and hopefully inspire you to explore more deeply into it.  If you are hearing music as you read this then you are in luck. This means you can click on the links to songs and hear them as well. The songs I have chosen are my favorites, some old rembetika, some new rembetika and some laika which is what rembetika metamorphosed into with influences from all other types of Greek music. I have used mostly later recordings of the songs because the sound quality is better and they are more likely to get you to go out and start your collection. If you have a high-speed connection you should be able to get these songs loaded pretty quickly. If you are on a dial-up don't bother. Just read the text.
Read more---> CLICK HERE

Greek Music: Rembetika Lyrics

Many non-Greek-speaking people who listen to Rembetika and Laika music from Greece find that they can enjoy it without knowing what the lyrics mean. But eventually people begin to ask what the songs are about. So rather than me sitting down with my trusty Greek-English dictionary and using my faulty Greek skills to try to translate words that in many places come from the heart and soul of the composer I asked three friends to do it for me. Dorian Kokas is well known as a facilitator who helps people cut through the Greek bureaucracy but he is also a well-known singer-songwriter-musician himself and performed in the group Agapanthos in the seventies. His partner in the group was Roulis Trifonas, also an old friend of mine and a fine musician and poet. Holly Kokas, Dorian's beautiful and very smart daughter is the third member of the group. I gave them a list of songs and asked them to translate them into English. Sorry I don't have the Greek lyrics. If you click on the titles you can hear the songs. Some of the lyrics were unclear and we had to guess at them.

Read more---> CLICK HERE