Κείμενο υποδοχής

If I had to choose between music, dance or photography, I would choose all three, for I am enchanted with music, thrilled by dance and redeemed by photography!
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τη φωτογραφία, θα επέλεγα και τις τρεις τέχνες. Η μουσική με μαγεύει, ο χορός με ενθουσιάζει και η φωτογραφία με λυτρώνει!...

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Δυναστεία Valdes / Valdes Dynasty

 Δυναστεία  Valdes.
Οικογένεια Valdes. Τρεις γενιές με ιστορία και παράδοση στη μουσική. Πιανίστες, συνθέτες και ενορχηστρωτές που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά τη Κουβανέζικη μουσική και γενικότερα την τζαζ.
1.Ramon Emilio (Bebo) Valdes Amaro. Γεννήθηκε στην Κούβα το 1918.  Πιανίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής. Κεντρικό πρόσωπο στη χρυσή εποχή της Κουβανέζικης μουσικής, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη του μάμπο. Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας πιάνο από μικρή ηλικία σε νυχτερινά κέντρα της Αβάνας τη δεκαετία του ’40 και το ‘50. Με την επανάσταση στην Κούβα, ζήτησε να ταξιδέψει στο Μεξικό αλλά, δεν ξαναγύρισε  και εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Εκεί δημιούργησε μια νέα οικογένεια. Τη δεκαετία του ΄90, με την παρουσία στη μουσική του Buena Vista Social Club, το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την κουβανέζικη μουσική πήρε νέες διαστάσεις. Έτσι ο Bebo Valdes ξεκίνησε νέα καριέρα. Έχει πάρει πολλά βραβεία Grammy. Εξακολουθεί να παίζει είτε μόνος του είτε με τους γιους του, παρά την προχωρημένη ηλικία του.

Bebo Valdés (born Ramón Emilio Valdés Amaro in Quivicán, Havana, 9 October 1918) is a Cuban pianist, bandleader, composer and arranger. He was a central figure in the golden age of Cuban music, led two famous big bands, and was one of the 'house' arrangers for the Tropicana Club.[1]
Valdés started his career as a pianist in the night clubs of Havana during the 1940s. From 1948 to 1957 he worked as pianist and arranger for the vedette Rita Montaner, who was the lead act in the Tropicana cabaret. His orchestra Sabor de Cuba, and that of Armando Valdés, alternated at the Tropicana backing singers such as Benny More and Pío Leyva. Valdés played a role in the development of the mambo during the 1950s, and developed a new rhythm to compete with Perez Prado's mambo, called the batanga. Valdés was also an important figure in Cuban jazz and taking part in the Panart Cuban jazz sessions (one was commissioned by American producer Norman Granz). In the late 1950s he recorded with Nat 'King' Cole.
 Read More HERE


2.  Jesús (Chucho) Dionisio Valdés. Γεννήθηκε στην Κούβα το 1941. Πατέρας του είναι ο Bebo που το 1960 έφυγε από την Κούβα, αφήνοντας πίσω τον Chucho. Ξεκίνησε να παίζει πιάνο σε ηλικία τριών ετών και στα 16 του είχε δική του μπάντα. Το 1973 ήταν μέλος της μουσικής ομάδας Irakere.  Θεωρείται ένας από τους καλύτερους πιανίστες της τζαζ στον κόσμο. Έχει κερδίσει 4 βραβεία Grammy.

Chucho Valdés (born Jesús Dionisio Valdés in Quivicán, Cuba, October 9, 1941) is a Cuban pianist, bandleader, composer and arranger. In 1972 he founded the group Irakere, one of Cuba's best-known Latin jazz bands. Together with pianist Gonzalo Rubalcaba, Valdés is revered as one of Cuba's greatest jazz pianists. His father is the famed Cuban pianist and former director of Havana's famous "Tropicana" night club band Bebo Valdés.
Chucho has won four Grammy awards: in 1978 for the album Live at Newport by Irakere; in 1998 for his contribution to the CD Havana by his band Crisol (formed in 1997), with two songs Mr. Bruce and Mambo para Roy written by Chucho; in 2003 for his album Live at the Village Vanguard; and in 2011 for his album Chucho's Steps.
On 16 October 2006, Chucho Valdés was nominated Goodwill Ambassador of the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO).
In 2008 Sony released an album of Chucho playing with his father Bebo Valdés.[1]
Chucho's son, Chuchito, is also a jazz pianist.
Read More HERE



3. Chuchito Valdes
 Είναι γιος ενός από τους μεγαλύτερους πιανίστες του κόσμου, του Chucho Valdés, και εγγονός ενός από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της αφρο-κουβανέζικης μουσικής, του Bebo Valdés. Για τον "Chuchito" Valdés Jr, τα πράγματα ήταν απλά, σαν μια φυσική εξέλιξη, για τη μουσική του πορεία, παρόμοια με του πατέρα του και του παππού του. Είναι αυτό που λέμε «Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει», ούτε πόντο παραπέρα. Και ήταν φυσικό τα πρώτα μουσικά ακούσματα να τα έχει από τον πατέρα του. Για τον Chuchito, η σημαντικότερη επιρροή πάνω του, εκτός του πατέρα του, είναι και του συγκροτήματος Irakere, που σαν έφηβος, πέρασε δύο χρόνια παίζοντας σε αυτό, στα τέλη του 1990, όταν ο πατέρας του αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα.

 

Chuchito Valdes

Born: October 10, 1966 Instrument: Piano
Jesus “Chuchito” Valdés - (Pianist, arranger, composer, bandleader)
Born in Havana Cuba, Chuchito Valdes comes from one of the most distinguished musical families in Cuba. He has recorded and performed piano with the world renown Cuban band, Irakere, which he led for 2 years. He has performed at festivals, clubs and concerts throughout the world: from Cuba and the Caribbean, across the United States and South America, and throughout Europe. Some of his worldwide appearances have included Ronnie Scotts Jazz Club in London and Green Dolphin Street in Chicago, The Jazz Festivals of Havana, Cancun and Merida, as well as a recent festival performance in San Francisco’s Yerba Buena Music Festival. His ensemble was featured during December of 2000, at the 19th International Havana Jazz Festival, as well as at the Cancun International Jazz Festival in May of 2001 & 2002. The band completed a successful U.S Tour last year performing concerts from Chicago to San Francisco. On Nov. 9th 2001 his band performed at Orchestra Hall In Detroit. In 2002 he was featured with his band at the Chicago Jazz Festival, The Detroit Jazz Festival, AT&T San Jose Jazz Festival, and the Brownsville Latin-Jazz Festival in Texas.
In his youth he studied with many Cuban masters, such as the great Cuban pianist, Chucho Valdes (who also happens to be his father). Chuchito is recognized as a master at Cuban music including Mambo, Danzon, and Cuban Timba and Guaguanco. He has also extensively studied classical music including harmony and composition. When he is not travelling around the world performing, Chuchito lives in Cancun, Mexico where he leads his Afro-Cuban based Latin-Jazz ensemble. His original compositions and arrangements draw on classical harmonic and structural techniques. In his performances, Chuchito’s music draws on many styles including Afro-Cuban Latin Jazz, Bebop, Danzon, Cha-Cha- Cha, 
Read More HERE


4. Mayra Caridad Valdes. Είναι η κόρη του Bebo. Αφού ασχολήθηκε πολλά χρόνια σαν μουσικολόγος, μεταπήδησε στο τραγούδι με το συγκρότημα Irakere που είχε ιδρύσει ο Chucho και τη συνεχειά του είχε αναλάβει ο Chuchito.
Γεννημένη στις 20 Απριλίου 1956, η Mayra αποφοίτησε το περίφημο Escuela Nacional de Arte της Κούβας το 1975. Το 1980 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό για ερασιτέχνες σολίστες. Το 1981, όταν Harry Belafonte την άκουσε να τραγουδάει, της ζήτησε να τον συνοδεύσει σε συναυλία του στην Κούβα. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα της η Mayra Caridad Valdés και στη συνέχεια περιόδευσε στην Ιαπωνία και την Ευρώπη ως σολίστ και με διάφορες ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Irakere

Mayra Caridad Valdés
Mayra Caridad Valdes — sister of the prolific Cuban jazz pianist Chucho Valdés — was just a little girl when her esteemed father, Bebo Valdes, left the island nation after the 1959 Cuban Revolution (along with a trail of stars such as Celia Cruz, José Fajardo and Olga Guillot). She never had any remorse about his departure. The elder Valdés eventually settled in Sweden, where he still resides at the ripe age of 83 years, and Mayra feels very good about keeping the Valdés' musical torch burning.
"It's a great honor to be complimented by my father, who is an incredible musician," Mayra commented from her Havana home in early November 2001. "I admire and respect him very much, and those words comfort me and make me feel good. I'm also his baby girl."
As a youngster she studied piano, but by her teen years she found more satisfaction as a singer. At home, around Chucho, she ingested a steady diet of jazz artists, listening to Charlie Parker, Ella Fitzgerald, Sarah Vaughn and Billie Holiday.
Read More HERE





Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Αφιέρωμα στο Θέμη Ανδρεάδη / Tribute to Themis Andreadis


Θα ξεκινήσω το μικρό αφιέρωμα για τον Θέμη, με ένα κείμενο υποδοχής που έχει στις "Βασικές πληροφορίες" του,  στο facebook

"Πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο'' γιατί, αρκεί ένα μικρό τίποτα, ώστε όλα να ξαναγεννηθούν. Παρόλο που εμφανίζομαι γυμνός , μέσα απ΄αυτές τις γραμμές , εντούτοις παραμένω , απ' όλες τις πλευρές , αθέατος ...




Βιογραφικό σημείωμα (από τη σελίδα του στο facebook)
Γεννήθηκε την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1950 στα προσφυγικά της Καλλιθέας. Άρχισε να ασχολείται με την μουσική στα 15 του μαθαίνοντας κλασσική κιθάρα με δάσκαλο τον Νότη Μαυρουδή. Ήταν ο πρώτος του μαθητής. Ο Μαυρουδής του γνώρισε και τα τραγουδιστικά στέκια της εποχής που ήταν οι μπουάτ του Νέου Κύματος.
Επηρεαζόμενος από αυτό το διαφορετικό της εποχής σε ηλικία 16 ετών, άρχισε να βάζει μουσικές σε ποιήματα απο τις «Ανθολογίες» και σε στίχους φίλων του και δικούς του και να τα τραγουδά στις μπουάτ.
Έτσι το 1966 τον βρίσκουμε να τραγουδά στη «παράγκα» με την Καίτη Χωματά και το Μιχάλη Βιολάρη.
Ακολούθησαν οι εξής συνεργασίες:
1967 με τον Γιώργο Μαρίνο, τη Σοφία Σπυράτου, τη Δέσποινα Γλέζου και τον Συνθέτη Γ.Σπανό στο πιάνο, στα «Ταβάνια».
1967 πάλι με τη Κ.Χωματά και τον Μ.Βιολάρη.
1968 κ΄ 1969 με την Αρλέτα κ΄ τον Τασο Καρακατσάνη στο πιάνο.
Το 1971 γνωρίζεται με τον συνθέτη Γ.Μαρκόπουλο και τραγουδά για 2 χρόνια στην ιστορική μπουάτ «Λήδρα» με τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη , τη Μέμη Σπυράτου, τη Δάφνη Ζούνη και τον Σταύρο Πασπαράκη, συμμετέχοντας παράλληλα σε πολλές εκδηλώσεις και συναυλίες του Γ.Μαρκόπουλου.
Το 1972 μπαίνει και στη δισκογραφία ερμηνεύοντας τραγούδια του Μαρκόπουλου όπως το «Του άντρα του πολλά βαρύ», «Ο Ταρζάν», «Όχι, δεν πρέπει να συναντηθούμε» (στιχ. Γ.Χρονά), «Που πάτε, λοιπόν» (στιχ. Γ.Σκούρτη).

Το 1973 είναι σημαδιακό γιατί γνωρίζεται με τον Γιάννη Λογοθέτη, γνωστό και ως ΛοΓο, και σε συνεργασία με τον συνθέτη και μουσικό Γ.Κιουρκτσόγλου, και, σχεδόν εν αγνοία τους, ξεκινούν ένα στυλ τραγουδιού που έμελλε να έχει μεγάλη επιτυχία και να καταγραφεί ως «Σατιρικό τραγούδι». Είτε μαζί με τον ΛοΓο είτε με άλλους συνεργάτες, ο Ανδρεάδης συνέχισε με μεγάλη επιτυχία εώς το 1980 αυτό το τραγούδι, που ουσιαστικά τον καθιέρωσε.

Δισκογραφία:
1973: «Γελοιογραφίες»
1974: «Κάτι άλλο μου θυμίζει»
1975: «Ο πρωταθλητής»
1976: «Ο Ανδρεάδης τραγουδά Λογοθέτη»
1977: «Θεμιτά και Αθέμιτα»
1978: «Ο Θέμης που πάει παντού»
1980: «Ως Εξής»
1982: «Σαν ξαφνικό ταξείδι»
1986: «Βάλε το ράδιο στη διαπασών»

Παράλληλα συνεργάζεται και με άλλους συνθέτες σε άλμπουμ τους όπως:
1972: ''Διάλειμμα'' του Γιάννη Μαρκόπουλου μαζί με τον Ν. Ξυλούρη , Μέμη Σπυράτου, Δάφνη Ζούνη.
1973: ''Χρυσός Δίσκος'' με νέους συνθέτες και στιχουργούς ,βραβευθέντες απο τον διαγωνισμό του περιοδικού ''Ταχυδρόμος'' σε ενορχήστρωση και επιμέλεια του Λ. Κηλαηδόνη και την συμμετοχή γνωστών τραγουδιστών.
1974: «Διαδρομή» του Γ.Χατζηνάσιου μαζί με τη Δ.Γαλάνη, Μ.Μητσιά και Στ. Κόκοτα.
1974: «Σταθμός μηδέν» του Μ.Πλέσσα, μαζί με τη Δ.Γαλάνη.
1975: «Τα παιδικά» του Χρ.Χάλαρη μαζί με Δ.Γαλάνη και
Χρύσανθο.
1976: με την Νινή Ζαχά στο άλμπουμ ''Θεμιτά κι΄Αθέμιτα '' και ''ο Θέμης που πάει παντού''
1976: Με τον συνθέτη Βασίλη Δημητρίου στο άλμπουμ ''ο Πρωταθλητής''
1977: «Το Πανόραμα» των Μ.Πλέσσα- Κ.Βίρβου.
1989 : '' η Παρεούλα'' των Χρ. Μουζακίτη-Θ. Βερύκιου με την συμμετοχή των Β. Παπκωνσταντίνου , Αρλέτας.Σ. Μπουλά.

Και πολλές άλλες συμμετοχές με νέους τότε συνθέτες όπως τον Ν.Καρβέλα- Χρ.Κυριαζή- Γ.Καραλή και άλλους.
Έχει συνεργασθεί με τους:
Ν.Ξυλούρη, Β.Μοσχολιού, Μ.Μητσιά, Δ.Γαλάνη, Γ.Πάριο, Τ.Βοσκόπουλο, Γ.Καλαντζή, Γ.Ζαμπέτα, Π.Πάνου, Λ.Διαμάντη, Δ.Μητροπάνο, Σωτ.Μπέλου, Μαρίζα Κωχ, Μαρία Δημητριάδη , Δούκισσα,Φίλιππα Νικολάου,Κ. Σμοκοβίτη, Γιάννη Πουλόπουλο, και πολλούς άλλους, έχοντας στο πλάι του πολύτιμη παρτενέρ, την ηθοποιό Χριστίνα Βαρζοπούλου.

Το 1990, έχοντας πάντα κατά νου ότι οι «εκπτώσεις», οι συμβιβασμοί και ό,τι άλλο θεωρείται αναγκαίο έως απαραίτητο σ’αυτούς τους χώρους, είναι στοιχεία ξένα και αδιαπραγμάτευτα προς την ιδιοσυγκρασία του, αποφασίζει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. 


"Τραγούδι για καφενεία". Ίσως, το καλύτερο τραγούδι της δισκογραφίας του. Από το δίσκο "Σαν ξαφνικό ταξίδι".



Θέμης Ανδρεάδης - Σοφία Μιχαηλίδου
'' Τραγούδι για καφενεία ''
Μουσική Θέμης Ανδρεάδης
Στίχοι Μάνος Ελευθερίου
Ενορχήστρωση Τάσος Καρακατσάνης
Απο το Άλμπουμ ''Σαν Ξαφνικό Ταξίδι ''
Παραγωγή Θ. Ανδρεάδης 1982
2η κυκλοφορία 2003 ''Protasis''


Με την ευκαιρία  της έκδοσης του "Πρωταθλητή" σε CD, ας διαβάσουμε τι λέει ο Τάσος Κριτσιώλης στο oldmusiccorner.gr:

ΘΕΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ
«Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ» (MINOS MSM 263)
Τον Θέμη Ανδρεάδη τον άκουσα για πρώτη φορά σε ηλικία περίπου τριών ετών να ερμηνεύει το τραγούδι των τίτλων της αγαπημένης μου παιδικής σειράς «Μάγια η μέλισσα» και μου είχε κάνει εντύπωση η ζεστή κι ευχάριστη φωνή του τόσο από την τηλεόραση, όσο και από τον ομώνυμο δίσκο που μου είχαν αγοράσει οι γονείς μου. Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά, ανακάλυψα ότι εκείνος είχε πει σε πρώτη εκτέλεση πασίγνωστα τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου όπως τον «Ταρζάν», «Του άντρα του πολλά βαρύ» και «Όχι δεν πρέπει», ενώ είχε συνεργαστεί με τον Γιώργο Χατζηνάσιο στη «Διαδρομή», με τον Χριστόδουλο Χάλαρη στα «Παιδικά» και με τον Μίμη Πλέσσα στο «Σταθμό μηδέν».
Ωστόσο, η ουσιαστική του καθιέρωση επετεύχθη μετά τη συνάντησή του με τον Γιάννη Λογοθέτη, πιο γνωστού ως «Λογό». Οι δυο τους έγραψαν σπουδαία ιστορία στο χώρο του σατιρικού τραγουδιού και αναμφισβήτητα άνοιξαν ένα νέο δρόμο στη δισκογραφία, στα χνάρια του οποίου βάδισε αργότερα με τεράστια επιτυχία και αποδοχή ο ένας και μοναδικός Χάρρυ Κλυνν.

Μετά λοιπόν από δύο επιτυχημένες δισκογραφικές συνεργασίες Ανδρεάδη και Λογοθέτη στην τότε "Columbia" («Γελοιογραφίες» και «Κάτι άλλο μου θυμίζει»), ο τραγουδιστής μεταπηδά στην "MINOS" και τον Δεκέμβριο του 1975 κυκλοφορεί τον πρώτο προσωπικό του δίσκο χωρίς τη συμμετοχή του «Λογό», ο οποίος είχε συμβόλαιο με το «αντίπαλο δέος». Η πρώτη πλευρά του περιλαμβάνει προπολεμικά λαϊκά και ρεμπέτικα με σκωπτικό χαρακτήρα τα οποία διάλεξε ο Κώστας Χατζηδουλής, ενώ η δεύτερη τραγούδια του ίδιου του Ανδρεάδη, του Βασίλη Δημητρίου και δύο επανεκτελέσεις κομματιών του Διονύση Σαββόπουλου.
Το όλο αποτέλεσμα είναι πολύ καλό, ωστόσο δε συνέβη το ίδιο και με το εμπορικό κι έτσι η «μεταγραφή» του Λογοθέτη κρίθηκε απαραίτητη, για να έλθουν την επόμενη χρονιά οι μεγάλες επιτυχίες «Η πεθερά μου», «Η Λούλα» και το «Είμαι πολύ ωραίος» (μουσική Λυκούργου Μαρκέα) μέσα από το δίσκο «Ο Θέμης Ανδρεάδης τραγουδά Λογοθέτη».
Επιστρέφοντας στον «Πρωταθλητή», να πούμε ότι τις δεύτερες φωνές στα ρεμπέτικα της πρώτης πλευράς κάνει η Χάρις Αλεξίου την οποία ο τραγουδιστής ευχαριστεί με σημείωμά του στο οπισθόφυλλο, ενώ στον ίδιο χώρο κάνει μιαν αναφορά σ' αυτά τα παλιά τραγούδια και πώς τα ανακάλυψε. Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες από το στούντιο κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, καθώς και σκίτσα που αφορούν τα προπολεμικά κομμάτια φτιαγμένα από τον Νίκο Μαρουλάκη.
Η παραγωγή είναι του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της "Columbia" με ηχολήπτες τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Τάσος Καρακατσάνης, εκτός από τα τραγούδια του Βασίλη Δημητρίου που ενορχήστρωσε και διηύθυνε ο ίδιος ο συνθέτης.
Και κάτι τελευταίο. Είμαι πολύ ικανοποιημένος που έπειτα από προσπάθεια αρκετών ετών κατάφερα να συγκεντρώσω στη δισκοθήκη μου όλες τις δουλειές του Ανδρεάδη που υπάρχουν μόνο σε βινύλιο κι αξίζει τον κόπο να τις ψάξετε (με εξαίρεση τον «Πρωταθλητή» που κυκλοφόρησε και σε CD αλλά έχει αποσυρθεί) και χάρηκα ιδιαίτερα που τον είδα στην τηλεόραση έπειτα από πολλά χρόνια στην εκπομπή της κ. Διγενή το περασμένο Σάββατο...
Τα τραγούδια του δίσκου
1. Η πλύστρα (Ρ. Εσκενάζυ)
2. Στου Λινάρδου (Π. Τούντα)
3. Το σακάκι (Στ. Κηρομύτη)
4. Το σοφεράκι (Π. Τούντα)
5. Το καλοκαίρι (Π. Τούντα)
6. Σωματική ανάγκη (Δ. Σαββόπουλου)
7. Στο δρόμο (Θ. Ανδρεάδη-Μ. Φωτιάδη)
8. Ο πολιτευτής (Δ. Σαββόπουλου)
9. Πουλάκι χάρτινο (Θ. Ανδρεάδη-Μ. Ελευθερίου)
10. Το παζάρι (Β. Δημητρίου-Μ. Ελευθερίου)
11. Ο Θωμάς (Β. Δημητρίου-Κ. Μουρσελά)
12. Των Αγίων Πάντων (Β. Δημητρίου-Μ. Ελευθερίου)

Του Τάσου Κριτσιώλη από το http://old.musiccorner.gr/extras/record/021.html

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

IGOR STRAVINSKY (1882-1971)


Σαν σήμερα, 17 Ιουνίου, γεννήθηκε ο ρώσος συνθέτης Ιγκορ Φιόντοροβιτς Στραβίνσκι. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο Στραβίνσκι ερωτήθηκε από ένα φρουρό των γαλλικών συνόρων τι επαγγελλόταν. «Είμαι εφευρέτης μουσικής» απάντησε. Η απάντηση ήταν χαρακτηριστική του ρώσου συνθέτη: πεζή, βέβαιη και διόλου ρομαντική. Ο Στραβίνσκι επίσης αρνούνταν επίμονα πως η έμπνευση ενός συνθέτη προέρχεται από κάποια θεϊκή παρέμβαση ­ η δική του έμπνευση προερχόταν από τις ανάγκες των επόμενων αναθέσεών του. 

Εμείς εδώ, με ένα μικρό αφιέρωμα, προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τη ζωή και το έργο του.

 Ιγκόρ Στραβίνσκυ (1882-1971) : Είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του εικοστού αιώνα, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό διαμόρφωσε ρεύματα και τάσεις και έδειξε νέους δρόμους με πολλά από τα έργα του. Θεωρείται ο "ιδρυτής" του νεοκλασικισμού, ο οποίος δέσποσε στην Ευρώπη για αρκετά χρόνια (κυρίως στον μεσοπόλεμο). Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία-σκάνδαλο ήταν η πρώτη εκτέλεση της "Ιεροτελεστίας της Άνοιξης" όπου σε μερικά μόνο λεπτά αμφισβήτησε όλη τη "ρυθμική" παράδοση της μουσικής μέχρι εκείνη την ημέρα ! Πολλές φορές στην καριέρα του άλλαξε εντελώς δρόμο - στο τέλος της καριέρας του στράφηκε αποκλειστικά στον δωδεκαφθογγισμό - και υπέδειξε ένα νέο τρόπο να γράφει κανείς μουσική : λαμβάνοντας υπόψιν και στηριζόμενος στα στυλ μουσικής που προϋπήρχαν του έργου του. Η επίδραση του στους νεώτερους μουσικούς είναι και θα παραμείνει τεράστια.

Αρχικά ήταν πιο κοντά στο "ώριμο" μετα-ρομαντικό στυλ - πιο εξελιγμένο και από τα τελευταία έργα του ίδιου του Ντεμπισσύ που ήταν πολύ πρωτότυπα στη σύλληψη - ενώ το κυρίαρχο στοιχείο σε όλα τα έργα του από ανέκαθεν υπήρξε ο ρυθμός (ακολουθούμενος συχνά και από το σήμα-κατατεθέν του νεοκλασικισμού : τη σαρκαστική διάθεση). Αργότερα ακολούθησε μια στροφή στην καριέρα του όπου στράφηκε στην κλασική παράδοση - υπήρξε πλέον το ξεκίνημα της τάσης του νεοκλασικισμού - χωρίς όμως να είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει ακούγοντας τα έργα του ότι πρόκειται ακόμα για μουσική του ίδιου συνθέτη : όλα τα στοιχεία του νεωτερισμού του και του "δυνατού" ρυθμού του ήταν ακόμα εκεί. Στη συνέχεια της καριέρας του υπήρξαν και άλλες πολλές μεταστροφές. Γενικά η έκταση του έργου του είναι απλά τεράστια : από την Αναγέννηση και το Μπαρόκ μέχρι το μοντέρνο "ragtime" (μουσικός πρόγονος της τζαζ). Προσπαθούσε σε κάθε νέο του έργο να πει κάτι καινούργιο και πρωτότυπο και να μην επαναλάβει τον εαυτό του όπως αυτός υπήρξε σε προηγούμενα έργα (κάτι τραγικά δύσκολο βέβαια στην πράξη). Το στυλ του είναι πολύ καθαρό και η τέχνη του μπορεί να θεωρηθεί ότι "ανακεφαλαιώνει" όλα τα στυλ που προηγούνται από αυτόν, παραμένοντας βέβαια άρτια κατασκευασμένη και άψογα "ραφιναρισμένη". Να θυμόσαστε όλα τα παραπάνω όταν ακούτε μουσική του Στραβίνσκυ !

Πολύ μεγάλο, ευρύ και σημαντικό έργο - Μπαλέτα : Το πουλί της φωτιάς, Πετρούσκα, Η Ιεροτελεστία της άνοιξης, Το τραγούδι του αηδονιού, Πουλτσινέλλα, Η αλεπού, Οι γάμοι, Απόλλων Μουσηγέτης, Το φιλί της νεράιδας, Παιχνίδι της τράπουλας, Ορφέας, Αγών. Λυρικό Θέατρο : Το αηδόνι, Η ιστορία του στρατιώτη, Λωζάνη, Μάβρα, The Rake's Progress. Φωνητικά Έργα : Οιδίπους βασιλιάς, Συμφωνία των ψαλμών, Περσεφόνη, Canticum Sacrum, Θρήνοι. Ενόργανα έργα : 4 συμφωνίες, Dumbarton oaks κοντσέρτο, χοροί κοντσερτάντε, Ebony κοντσέρτο, κοντσέρτο για πιάνο, κοντσέρτο για βιολί, καπρίτσιο και κοντσέρτο για πιάνο και βιολί, κοντσέρτο για δύο πιάνα.

Πηγή:ARTISSIMO.GR
Read More Wikipedia



Igor Stravinsky (1882-1971) : Stravinsky is one of the most important composers of twentieth century who to a large extent shaped streams and tendencies and also displayed new artistic ways with many of his works. Stravinsky is considered the "founder" of neoclassicism, which dominated Europe for several years (mainly in the interwar). Stravinsky's first big scandal-success was the first performance of "The Rite of Spring", where, in only a few moments, Stravinsky disputed all "rhythmical" tradition of music up to that day ! Many times in his career Stravinsky changed completely his directions - in the end of his career he turned exclusively to twelve-tone system - and indicated a new way for someone to compose music : by taking into consideration and receiving ideas from music styles which preexisted of his own work. Stravinsky's effect on the younger generations of musicians will also remain enormous.

Initially Stravinsky was more close to the "mature" post-romantic style - in a way more evolved compared to the last works of Debussy himself which were very innovative in conception - while the dominant element in all of his works has always been rhythm (followed often also from the "registered trademark" of the neoclassicism : the sarcastic mood). Later, Stravinsky followed a turn in his career where he returned to classic tradition - by then Stravinsky signalled the start of the direction of neoclassicism - without however to be difficult for someone listening to his works to understand who the underlying composer was : all the elements of his innovation and his "strong" rhythm were still there. In the continuation of Stravinsky's career a lot of similar turns also existed. Generally speaking, the extent of Stravinsky's work is simply enormous : from the Renaissance and the Baroque music styles to the modern "ragtime" (musical ancestor of jazz). Stravinsky tried in each new work of his to say something novel and fresh and he would not repeat himself as he existed in his previous works (something enormously difficult for someone to manage in real life). Stravinsky's style is very clean and his art can be considered as a "recapitulation" of all the styles that preceded him, being of course very well constructed and irreproachably "finessed". Remember all these words whenever you listen to Stravinsky's music !

Stravinsky's output is very large, wide and important - Ballets : The Firebird, Petrushka, The Rite of Spring, Song of the Nightingale, Pulcinella, The Wedding, Apollo Musagetes, The Fairy's Kiss, Card Game, Orpheus, The Fight. Lyric Theatre : The Nightingale, The History of Soldier, Mavra, The Rake's Progress. Vocal Works : Oedipus Rex, Symphony of Psalms, Persephone, Canticum Sacrum, Lamentations. Instrumental works : 4 symphonies, Dumbarton Oaks concert, dances concertante, Ebony Concert, concert for piano, concert for violin, capriccio and concert for piano and violin, concert for two pianos.

Read More Wikipedia