Κείμενο υποδοχής

If I had to choose between music, dance or photography, I would choose all three, for I am enchanted with music, thrilled by dance and redeemed by photography!
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τη φωτογραφία, θα επέλεγα και τις τρεις τέχνες. Η μουσική με μαγεύει, ο χορός με ενθουσιάζει και η φωτογραφία με λυτρώνει!...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Misirlou by Phil Woods

Misirlou, Phil Woods Jazz Version.
One of the true masters of the bop vocabulary, Phil Woods has had his own sound since the mid-'50s and stuck to his musical guns throughout a remarkably productive career. There has never been a doubt that he is one of the top alto saxophonists alive, and he has lost neither his enthusiasm nor his creativity through the years.
Woods' first alto was left to him by an uncle, and he started playing seriously when he was 12. He gigged and studied locally until 1948, when he moved to New York. Woods studied with Lennie Tristano, at the Manhattan School of Music, and at Juilliard, where he majored in clarinet. He worked with Charlie Barnet (1954), Jimmy Raney (1955), George Wallington, the Dizzy Gillespie Orchestra, Buddy Rich (1958-1959), Quincy Jones (1959-1961), and Benny Goodman (for BG's famous 1962 tour of the Soviet Union), but has mostly headed his own groups since 1955, including co-leadership of a combo with fellow altoist Gene Quill in the '50s logically known as "Phil & Quill." Woods, who married the late Charlie Parker's former wife Chan in the 1950s (and became the stepfather to singer Kim Parker), was sometimes thought of as "the new Bird" due to his brilliance in bop settings, but he never really sounded like a copy of Parker.
Read more Allmusic
  
Misirlou, Phil Woods Jazz version-Listen here 


Με αφορμή την ανάρτηση που έκανε ο φίλος Allu Fun Marx στο blog του "Μαγική Ξωτική Ομορφιά", εκεί όπου παρακολουθεί τις "περιπλανήσεις της Μισιρλούς ανά τον κόσμο", ανεβάζω εδώ την Μισιρλού του Phil Woods. Το κείμενο και το τραγούδι είναι από τις περιπλανήσεις του!

O Phil Woods είναι μία ξεχωριστή τζαζ προσωπικότητα, από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της τζαζ διαχρονικά και από τα πιο χαρακτηριστικά alto σαξόφωνα σε όλο το κόσμο.  Ξεκινώντας τον αυτοσχεδιασμό πλάϊ στον μοναδικό Lenny Tristano στα τέλη της δεκαετίας του ‘40 ο γεννημένος το 1931 Woods από νωρίς αναζήτησε τον προσωπικό του ήχο στο καινούργιο ρεύμα της εποχής στην Αμερικάνικη jazz που ήταν το bebop.
Σπουδαστής ακόμα, στη μουσική σχολή του Julliard στο άλτο σαξόφωνο και το κλαρινέτο, άρχισε να δουλεύει με την ορχήστρα του Charlie Barnet, αλλά και του George Wallington (αντικαθιστώντας τον Jackie McLean), ή του Kenny Dorham. Ο πιο σημαντικός σταθμός στα αρχικά στάδια της μεγάλης καριέρας του, ήταν η συμμετοχή του στην περίφημη μπάντα του Dizzy Gillespie.
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 ο Woods ήταν γνωστός ως New Bird, σε αντίθεση με τον «Bird» - τον θρυλικό Charlie Parker. Ο λόγος ήταν ότι ο Woods έπαιζε το σαξόφωνο με έναν εντελώς δικό του τρόπο, σε μια εποχή που όσοι νέοι μουσικοί έπαιζαν μπίμποπ (σχεδόν όλοι δηλαδή), κόπιαραν το παίξιμο του Parker. Tο 1957 παντρεύτηκε τη χήρα του Charlie Parker, την γοητευτική Chan Parker. Για ορισμένους μαύρους μουσικούς, που έβλεπαν τον λευκό σαξοφωνίστα σαν ενόχληση, η κίνηση αυτή ισοδυναμούσε με προσβολή.
Ως αστέρας της τζαζ, ο Woods καθιερώνεται από την συμμετοχή του στο κουϊντέτο του Buddy Rich, την συνεργασία του με τον Quincy Jones, τον Thelonious Monk και την μεγάλη μπάντα του Benny Goodman. Συνιδρυτής της μεγάλης μπάντας του Crark Terry αλλά και του περίφημου ensembleμε τον Gene Quill, o μεγάλος σαξοφωνίστας έκανε την δεκαετία του 60, το δικό του κουαρτέτο με Richard Davis, Hal Galper και Dottie Dodgion και μέχρι το 1968 είχε καθιερωθεί ήδη ως ένας θρύλος. Την χρονιά εκείνη θα φύγει στην Ευρώπη (Παρίσι) όπου θα μείνει για μερικά χρόνια δημιουργώντας το κουαρτέτο European Rhythm Machine με τον George Gruntz, τον Henry Texier και τον Daniel Humair.
Με το ταλέντο και την προσωπικότητά του ο Woods εντυπωσιάζει και την Ευρώπη και συμμετέχει σε άπειρες ηχογραφήσεις. Συνεργάζεται με τον Gerry Mulligan, τον Oliver Nelson, τον Ben Webster, τον Sonny Rollins, τον Michel Legrand, τον Benny Carter, Lena Horne ενώ παρουσίασε με τον Gillespie, τους Gillespie / Woods All – stars.
Πολλοί pop stars θα βρουν στον ήχο του Woods ένα πολύτιμο στοιχείο της επιτυχίας τους. Χαρακτηριστικές οι συνεργασίες με τον Billy Joel στο «Just the way you are», τον Paul Simon, τους Steely Dan, την Carly Simon κλπ. Από τους πλέον περιζήτητους μουσικούς και συνθέτες, εκτός από τους δεκάδες προσωπικούς του δίσκους που αποτελούν χρυσό κομμάτι της κλασικής τζαζ δισκοθήκης, ο Phil Woods είχε συμμετοχή σε εκατοντάδες δίσκων.
Ανάμεσα, στους πάρα πολλούς τολμηρούς δίσκους του,για την εποχή τους, είναι και η σύμπραξη με τον αείμνηστο ρεμπέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Ιορδάνη Τσομίδη, στον δίσκο “Greek Cooking”, σε παραγωγή Norman Gold, σε μια προσέγγιση της τζαζ με την world μουσική!
Αμέτρητες είναι οι βραβεύσεις του Phil Woods παγκοσμίως, δεκάδες οι αναδείξεις του σε κορυφαίο alto σαξοφωνίστα από τα περιοδικά Down Beat, Jazz Times και άλλους οργανισμούς, πολλές οι υποψηφιότητες και 4 τουλάχιστον βραβεύσεις με Grammy, ενώ είναι επίτιμος καθηγητής σε πολλά Αμερικανικά πανεπιστήμια. Έχει συνθέσει πολλά έργα για ορχήστρες και κλασικά σύνολα.
Καλλιτέχνης με σαφή ξεχωριστό, ζεστό και ιδιαίτερο ήχο, ο Phil Woods εμφανίζεται live από το 1983 μέχρι σήμερα με το all star κουϊντέτο του. Με το σχήμα αυτό εμφανίστηκε στην Αθήνα, στις 26 Οκτωβρίου 2007 στο Παλλάς, σε μία εξαιρετική ευκαιρία του Αθηναϊκού κοινού να έλθει σε επαφή με την ίδια την ιστορία της τζαζ.

Περισσότερα ακούσματα, δηλαδή, μιλάμε για ... 294 εκτελέσεις της Μισιρλούς εδώ, στη "Μαγική Ξωτική Ομορφιά"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου