Two men what took down the swastika from Acropolis / Μ.Γλέζος-Λ.Σάντας

Manolis Glezos / Lakis Santas
German tanks had rolled into Greece in early April 1941. By the end of the month a huge swastika was hoisted over the Acropolis in Athens, towering over Greece's blue-and-white flag which was allowed to stay on a smaller pole nearby.

"Lakis" Santas, a 19-year-old law student at Athens University, and his 18-year-old friend, Manolis Glezos, determined to remove the Nazi flag which, as they put it, "offended all human ideals". They discovered, from a library book, that the north side of the Acropolis contained a natural cave leading from the base to the top which had been used as a secret passage in ancient times and seemed to offer a chance of evading detection.

On the night of May 30, armed with only a torch and a pocket knife and inspired by Leonidas's heroic stand at Thermopylae, they crept through the undergrowth and entered the cave.

Read more HERE

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΥΧΤΑ 30/5/1941. Το πρωί της 31ης η χιτλερική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, στην Ακρόπολη, δεν υπήρχε πια. «Δράστες» ήταν δυο Ελληνες πατριώτες ο Λάκης Σάντας και ο Μανόλης Γλέζος.
Η επιχείρηση ξεκίνησε στις εννιάμισι το βράδυ της 30ής Μάη. Αφού πέρασαν από τις φρουρές των Προπυλαίων, χρησιμοποιώντας ένα τοπογραφικό της Ακρόπολης από μια εγκυκλοπαίδεια, έφτασαν στον κοντό. Αφηγείται ο Σάντας: «Λύσαμε το συρματόσχοινο και τραβήξαμε για να την κατεβάσωμε. Μα την είχ...αν μπλέξει στην κάτω άκρη της με τρία συρματόσχοινα που στήριζαν τον κοντό. Κρεμιόμαστε και οι δυο για να την κατεβάσωμε, μα δεν κατέβαινε. Αρχίσαμε με τη σειρά να σκαρφαλώνουμε στο σιδερένιο κοντό για να τη φτάσωμε και να την κόψουμε. Μα ήταν αδύνατο να τη φτάσουμε. Κουρασμένοι σταθήκαμε για λίγο κι απογοητευτήκαμε, σκεφτόμαστε τι να κάνουμε. Να φύγουμε χωρίς τη σημαία - λάφυρο, δεν το σκεφτήκαμε ούτε στιγμή. Και μέσα στην ένταση της σκέψης μας, σκεφτήκαμε να σπάσουμε τα τρία συρματόσχοινα για να μπορέσουμε να τη σπάσουμε». Αρχισαν τότε «με χέρια και με δόντια» και σε λίγο το μισητό σύμβολο κατέβηκε. Εσκισαν τον αγκυλωτό σταυρό και την υπόλοιπη σημαία την έκαναν ρολό και την πέταξαν στη σπηλιά.
Το κομμάτιασμα της χιτλερικής σημαίας κατατάραξε τους χιτλερικούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους.
Στις 31 Μάη 1941 η γερμανική Κομαντατούρ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Κατά τη νύκτα της 30ής προς την 31η Μαΐου υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ' αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου»
.
ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΔΕΙΤΕ 4 ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ "ΝΑΖΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ". Διάρκεια: 1 ώρα και 10'(περίπου) το καθένα. Είναι ξένη παραγωγή, στην αγγλική γλώσσα αλλά με ελληνικούς υπότιτλους.

Δείτε και τα άλλα τρία βίντεο

2. http://www.youtube.com/watch?v=9F8iiYg3zoo&feature=watch_response
3. http://www.youtube.com/watch?v=4vQ6v-_XwrM&feature=watch_response
4. http://www.youtube.com/watch?v=PGvx6l3h46g&feature=watch_response

Νίκος Μανιάς / Nikos Manias

Nightingale of Crete

"He left this life this morning, at the age of 81 years old, Nikos Manias, who was known as the "nightingale of Crete." 'Meraki' (mix of nostalgia, heart-ache, character and charm) and respect characterize the 'Archon' (like a 'Lord' or oher noble title), the 'nightingale' of Crete, as Nikos Manias was sometimes described. He interpreted, in a way that could not be repeated, a series of Cretan songs, in the style called "of the townspeople," which made up a stage in the history of the music of Crete . . . Hear, here [several songs, one in two versions] to get a taste. To borrow the comment of our friend Dimitris Marinopoulos." In my opinion, perhaps the most beautiful "ousak" (Phrygian) ever written, with a truly miraculous weaving/ornamentation of the melodic line and amazingly demanding vocals... Manias sings it in a completely unhurried way, as if speaking!!!" ENJOY... Bless you beautiful soul, blessings on your journey, K. Manias... ♥ ♥ ♥ 
Translation Eva Johanos

Το αηδόνι της Κρήτης
Έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί, σε ηλίκια 81 ετών, ο γνωστός και ως “αηδόνι της Κρήτης” Νίκος Μανιάς. Μεράκι και σεβασμός χαρακτήριζαν τον “άρχοντα”, το “αηδόνι” της Κρήτης, όπως κατά καιρούς είχε χαρακτηριστεί ο Νίκος Μανιάς. Ερμήνευσε με ανεπανάληπτο τρόπο, σειρά κρητικών τραγουδιών, στο ύφος των λεγόμενων “αστικών”, που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία της μουσικής της Κρήτης, όπως το “Αμέτεμε στην εκκλησιά”, “Πες μου και γιάιντα τη χτυπάς” κ. ά. Ακούστε εδώ το “Πες μου και γιάιντα τη χτυπάς” σε δύο διαφορετικές εκτελέσεις, για να πάρετε μια γεύση. Δανείζομαι το σχόλιο του φίλου Δ. Μαρινόπουλου που μας έφερε τη σχετική είδηση "ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ, ΙΣΩΣ, ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΟΥΣΑΚ (ΦΡΥΓΙΟΣ) ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ ΠΟΤΕ,ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΛΟΚΗ ΜΕΛΩΔΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΦΩΝΗΤΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. Ο ΜΑΝΙΑΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΒΙΑΣΤΑ, ΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ!!!"
 

Πηγή: Ρέθεμνος.gr

Περισσότερα στο Ρέθεμνος.gr

Richard Wagner

On this day,  22/5/1813 is born Richard Wagner.

One of the most greatest Composers classical music in, and of art theoretician of that resolutely has affected the musical creation.

In the course of Revolution (1848 - '49) in Germany, Wagner was greatly been affected by materialism (Feuerbach) and the anarchists.

In his first projects and his theoretical studies of took the view that its urban the Culture leading to the cultural decline.Nevertheless, during the composition of known tetralogy "The Ring of Nimpeloungken" he accepted the  reactionary influence of the his philosophy Schopenhauer and Nietzsche.In this project is reflected the concept of the hero - purified and detected the nationalist ideas and of content. Leaning on this in particular the project, Hitler attempted to take advantage of his work of Wagner and to submit the creator as standard representative of  "National Socialism".

Wagner is the a reformist of the opera, and has resolved some complicated difficulties art by opening up new ways to symphonic music.

 

Σαν σήμερα, 22/5/1813 γεννιέται ο Ρίχαρντ Βάγκνερ.

Ενας από τους μεγαλύτερους συνθέτες κλασικής μουσικής, αλλά και θεωρητικός της τέχνης που επηρέασε αποφασιστικά τη μουσική δημιουργία. 

Κατά τη διάρκεια της επανάστασης (1848-'49) στη Γερμανία, ο Βάγκνερ επηρεάστηκε βαθύτατα από τον υλισμό (Φόιερμπαχ) και τους αναρχικούς. 

Στα πρώτα του έργα και τις θεωρητικές του μελέτες διατύπωνε την άποψη ότι ο αστικός πολιτισμός οδηγεί στην πολιτισμική παρακμή. 

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της σύνθεσης της γνωστής τετραλογίας «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν» δέχτηκε την επιρροή της αντιδραστικής φιλοσοφίας του Σοπενχάουερ και του Νίτσε. Στο έργο αυτό αποτυπώνεται η ιδέα του ήρωα - εξαγνιστεί, ενώ ανιχνεύονται και ιδέες εθνικιστικού περιεχομένου. Στηριγμένος σ' αυτό κυρίως το έργο, ο Χίτλερ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το έργο του Βάγκνερ και να παρουσιάσει τον δημιουργό ως τυπικό εκπρόσωπο του «εθνικοσοσιαλισμού». 

Ο Βάγκνερ είναι ο μεταρρυθμιστής της όπερας, ενώ έλυσε ορισμένα περίπλοκα καλλιτεχνικά προβλήματα, ανοίγοντας νέους δρόμους στη συμφωνική μουσική.

Αφιέρωμα στον Χαρίλαο Φλωράκη / A tribute to Charilaos Florakis

“President, your generation is leaving.  Gone already. Measured are those who stay. Yet, after each spender, look equally forward and expressing your faith that socialism is the way that is coming!

Where do you draw the optimism for success of the race, after the fighters - many of the fighters - are, now, in the soil?".

«The pair go, foolish"! The seeds remain. And flaring. And grows up! And bearing! And cast new seeds on earth. And the cycle repeats. So he thought and the generation of 1912- 1913 to be the last heroic generation.

And what will become the only place left away.. But it is the 40 's generation, the new seed, and pushed further up to the flag of the race. So says every generation, identifying herself with the story.

And forgeting sowing. That comes deep from the past and goes too far in the future.

You see, foolish, these youth around you that you think they are compromised and go astray? Swings to be careful. As soon as a spark, these youth will be fire, will be volcano.  And it will prove better than the generation of fathers and grandparents. And it will raise the flag of the race to the sun.

It is the seed, I tell you......»

 (Chris Theocharatos "Charilaos Florakis - The People 's Leader, "Volume B')

"Πρόεδρε, μια - μια και ένας - ένας, η γενιά σου φεύγει. Εφυγε ήδη. Μετρημένοι είστε όσοι μένετε. Κι όμως, μετά από κάθε ξόδι, κοιτάς ίσα μπροστά και εκφράζεις την πίστη σου ότι ο σοσιαλισμός βρίσκεται στο δρόμο, ότι έρχεται! Από πού αντλείς την αισιοδοξία σου για την επιτυχία του αγώνα, αφού οι αγωνιστές - οι πολλοί αγωνιστές - βρίσκονται, πια, στο χώμα;"

«Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Έτσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα.  Έτσι  λέει, κάθε γενιά, ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...».

(Από το βιβλίο του Χρήστου Θεοχαράτου, «ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - Ο Λαϊκός Ηγέτης», τόμος Β΄)

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ (20/7/1914-22/5/2005)

Συμπληρώνονται σήμερα, εφτά χρόνια από το θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη. Σταχυολογούμε μερικά κείμενα και σχόλια από το φύλλο της εφημερίδας  

"Ριζοσπάστης", στις 24 Μάη 2005.

[Οι άλλοι χρειάζονταν σελίδες. Αυτός τα ίδια πράγματα μπορούσε να τα συμπυκνώσει σε μιαν αράδα. Μια κουβέντα του μέτραγε όσο χίλιες.

Η σοφία του Χαρίλαου δεν ήταν μόνον ότι ήξερε τι έλεγε και πώς το έλεγε. Ο Χαρίλαος ήταν σοφός, γιατί ήξερε να ακούει. Κέρδιζε με την απλότητα τού ανθρώπου, που ποτέ δεν καμώθηκε ότι τα ξέρει όλα, αποδείχνοντας, έτσι, ότι ήξερε τα περισσότερα από όλους τους άλλους

Το «μάλωμα» του Χαρίλαου είχε κάτι από την τρυφεράδα της μάνας. Ο Χαρίλαος ήξερε να σε «μαλώνει». Γιατί το δικό του το «μάλωμα» ερχόταν από έναν άνθρωπο, που ποτέ δεν τσιγκουνευόταν το «μπράβο». Αν άξιζες το «μπράβο», στο 'δινε από καρδιάς. Κι όταν «άστραφτε και βρόνταγε», τότε ήξερες ότι πήρες και πάλι αυτό που σου άξιζε. Σταράτα λόγια!]

[Ωστε, λοιπόν, ήρθε η ώρα ως κι αυτός ο έλατος πλάι στην καλύβα του Λιανού να υποκλιθεί. Ηρθε η ώρα ο γερο πλάτανος στη βρύση του Τσιόκι να σιγήσει για λίγο το θρόισμά του. Να σταματήσει κόσμος και κοσμάκης στην «κάτω δέση» να πιει νερό απ' τον Ιταμο. Εκείνος ο πιτσιρίκος που σκαρφάλωνε στα δέντρα για να διαβάσει, γίνηκε σταυραετός και πέταξε μακριά.]

Είπαν:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας δήλωσε: «Ο Χαρίλαος Φλωράκης πορεύθηκε δίπλα στην ιστορία μέχρι τα 91 του χρόνια. Αυτή την πορεία, στα πιο δύσκολα και κακοτράχαλα μονοπάτια του τόπου μας, την ακολούθησε με απαράμιλλη συνέπεια και πίστη στις ιδέες, με εντιμότητα και γενναιότητα και εκείνη τη βαθιά σοφία του, που πήγαζε από τη γνήσια λαϊκότητά του. Εκφράζω την οδύνη μου και τα συλλυπητήριά μου στους οικείους του και στο ΚΚΕ, στο οποίο αφιέρωσε τη ζωή του». 

Ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος: «O Χαρίλαος Φλωράκης υπήρξε μια επική μορφή της Αριστεράς, που με την παρουσία του γεφύρωσε δύο μεγάλες εποχές της. Ηγετική φυσιογνωμία με εξαιρετικές ικανότητες και γενναιότητα στη διάρκεια της εθνικής αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου. Ήταν ένας αυθεντικός ηγέτης που συνέπαιρνε με την απλότητα, τη λαϊκότητα, τη θυμοσοφία. Ξεπέρασε τα όρια της Αριστεράς και ταυτίσθηκε με την ιστορία της χώρας. Σήμερα όλη η Αριστερά, κι όχι μόνο, πενθεί».

Η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε«Ο Χαρίλαος Φλωράκης ήταν ένας αγωνιστής των ιδεών του, ένας ασυμβίβαστος μαχητής, ένας καλός πατριώτης. Εδωσε σκληρές μάχες γι' αυτά που πίστευε, με κόστος, πολλές φορές, σημαντικό γι' αυτόν. Αποτέλεσε για πολλά χρόνια τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας αλλά σε κρίσιμες στιγμές για τον τόπο απέδειξε ότι γνώριζε να συνδιαλέγεται και να συζητά με τους πολιτικούς του αντιπάλους συμβάλλοντας στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών»

Η πρόεδρος της Βουλής, Αννα Ψαρούδα - Μπενάκη δήλωσε: «Στα δύσκολα χρόνια μετά τη δικτατορία, όταν όλοι οι Ελληνες κληθήκαμε να επουλώσουμε τις πληγές από μια μακράν περίοδο διχασμού και να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη πολιτεία, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέβαλε αποφασιστικά στην ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου. Με το συναινετικό πνεύμα και την πείρα του προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στον κοινοβουλευτισμό και προώθησε την εθνική συμφιλίωση».

Ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωσε: «Ηταν αγωνιστής της πρώτης γραμμής και αυτό του εστοίχισε, στην ανώμαλη περίοδο που πέρασε η χώρα μας, διώξεις και πολυετείς φυλακίσεις. Δε συνθηκολόγησε και δεν εκάμφθη. Παρά ταύτα - και αυτό αποτέλεσε τη μεγάλη του αρετή - διατήρησε και στις σκληρότερες ώρες την ψύχραιμη σκέψη και προπαντός τη συνείδηση ότι όλοι ανήκουμε στον ίδιο λαό και στην ίδια πατρίδα και ότι οφείλουμε να συνυπάρξουμε».

Ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής δήλωσε: «Ο Χαρίλαος Φλωράκης, με τη ζωή και το έργο του, τίμησε το Κομμουνιστικό Κόμμα, του οποίου υπήρξε ιστορικός ηγέτης. Από τις μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες που σημάδεψαν την περιπετειώδη πορεία της χώρας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, ο Φλωράκης ήταν ανάμεσα στους ηγέτες που συνέβαλαν προσωπικά και καθοριστικά στην υπέρβαση των παθών του παρελθόντος και στην εμπέδωση της δημοκρατίας και της σταθερότητας. Τη συμβολή του αυτή η Ιστορία και οι πολίτες την αναγνωρίζουν και την εκτιμούν».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, δήλωσε: «Ο Χαρίλαος Φλωράκης υπήρξε ο τελευταίος ιστορικός ηγέτης της κομμουνιστικής Αριστεράς στην Ελλάδα. Φυσικός ηγέτης του ΚΚΕ και καθοριστικός παράγοντας του μεγαλύτερου μέρους της ιστορίας του, που δε δίστασε να ανοίξει το δρόμο στη νεότερη γενιά. Έδωσε το "παρών" στις κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του τόπου και η σημαντική του παρουσία αναγνωρίζεται από όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως της πολιτικής τους τοποθέτησης. Ο Χαρίλαος Φλωράκης με τη συνολική διαδρομή του κέρδισε το σεβασμό πολιτικών φίλων και αντιπάλων».

Ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ενας ξεχωριστός αγαπημένος συναγωνιστής, σύντροφος και φίλος, ο Χαρίλαος Φλωράκης, δεν υπάρχει πια. Μία μεγάλη σελίδα της ελληνικής ιστορίας με τη σφραγίδα της Εθνικής μας Αντίστασης γυρίζει μαζί του τελεσίδικα. Το αγωνιστικό του ήθος, η ήρεμη δύναμη της σκέψης του και η πολιτική του υπευθυνότητα εκτιμήθηκαν πέραν κομματικών συνόρων από το σύνολο του ελληνικού λαού, που τον έχει τοποθετήσει ανάμεσα σε πρωταγωνιστές - θεμελιωτές της πρόσφατης εθνικής μας ζωής. Για όσους ευτυχήσαμε να συνδεθούμε μαζί του με τα δεσμά της φιλίας, η απώλεια είναι δυσβάστακτη. Σ' αυτή την οδυνηρή στιγμή δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τη "Ρωμιοσύνη" του Ρίτσου: "Μένουν τα κυπαρίσσια και ο δαφνώνας..."».

Ο Στάθης από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Ο Χαρίλαος εκδήμησε προς το μέλλον απ' το οποίο προερχόταν. Διεθνιστής και πατριώτης, θυμόσοφος κατά πολλούς (ακριβώς διότι ήταν βαθιά μορφωμένος), έζησε τη θύελλα της νεοελληνικής ιστορίας, ως ένα από τα πρόσωπα που την έγραψαν. Ως εκ τούτου βαρύ το φορτίο του. Ισως ακριβώς γι' αυτό και ίσως επειδή ο Χαρίλαος εμβάθυνε γενικότερα στην Ιστορία από νωρίς, υπήρξε κομμουνιστής κατά τρόπον βαθιά πολιτικόν και φιλοσοφημένον φθάνοντας στο τέλος να είναι αγαπητός κι αγαπημένος απ' όλους τους Ελληνες (ίσως πλην Κλαζομενίων). Κατόρθωμα που καταφέρνουν μόνον οι ενάρετοι - δηλαδή εκείνοι που εναρμονίζονται με την ανθρωπιά. Ειλικρινείς, αξιοπρεπείς και τίμιοι. Με παρρησία».

 Από το χειμώνα του 1933 έρχεται η ασπρόμαυρη φωτογραφία. Οι σπουδαστές της σχολής των ΤΤΤ κάνουν αποχή, διεκδικώντας τα αιτήματά τους και φωτογραφίζονται έξω από το κτίριο της σχολής. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο 19χρονος τότε Χαρίλαος Φλωράκης, μέλος της ΟΚΝΕ. Περίπου από τότε, όπως έχει γράψει ο Χαρίλαος Φλωράκης, έχει ακολουθήσει «μια πορεία 75 χρόνων, γεμάτη αγώνες, διωγμούς, κατατρεγμούς, θυσίες, επιτεύγματα, ηρωισμούς, λάθη, πισωγυρίσματα, νίκες και ήττες και σκέφτομαι: Αν έμοιαζα του Φάουστ και ξανάρχιζα τη ζωή μου από την αρχή, τι θα έκανα; Σύντροφοι, μη βιαστείτε να κάμετε λόγο για διορθωτικές κινήσεις, για περισσότερη πείρα, για λιγότερα λάθη και τα παρόμοια. Και πάλι κομμουνιστής θα γινόμουνα και πάλι θα αγωνιζόμουνα για έναν καλύτερο κόσμο και πάλι θα πολεμούσα - με λιγότερα ή περισσότερα λάθη, αδιάφορο - για την πατρίδα, για τη δημοκρατία, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για το σοσιαλισμό. Γιατί πιστεύω ότι δύο είναι οι κινητήριες δυνάμεις της ιστορίας: η εργασία και ο αγώνας. Και δύναμη στη Γη, που να με αναγκάσει να χάσω την πίστη μου στην εργασία και στον αγώνα, δεν υπάρχει. Άλλωστε, σύντροφοι, κι εσείς όλοι αν μπορούσατε να ξαναρχίσετε τη ζωή σας, πάλι κομμουνιστές και αγωνιστές θα γινόσασταν. Δεν μπορούμε να ζήσουμε διαφορετικά, παρά μόνο μέσα από τους αγώνες για έναν καλύτερο κόσμο. Για τον κόσμο του σοσιαλισμού, που έρχεται, όσα σημεία και τέρατα και να διαπράξουν οι Νεοταξίτες υπάνθρωποι...».(Από το βιβλίο του Χρ. Θεοχαράτου «Χαρίλαος Φλωράκης - Ο Λαϊκός Ηγέτης» τόμος Β')

Για να ξεφυλλίσετε το Ριζοσπάστη εκείνων των ημερών αλλά για να  ενημερωθείτε  και από άλλες πηγές, κλικ στους παρακάτω συνδέσμους

1. Ριζοσπάστης 24/5/2005 Κλικ ΕΔΩ

2. Ριζοσπάστης 25/5/2005 Κλικ ΕΔΩ

3. Ριζοσπάστης 26/5/2005 Κλικ ΕΔΩ

4. Βικιπαίδεια Κλικ ΕΔΩ

5. Επιμορφωτικό Κέντρο "Χ.Φλωράκης"/ Culture Centre  Κλικ ΕΔΩ

6. Charilaos Florakis Wikipedia Klick HERE 

7. Η επίσημη ιστοσελίδα του ΚΚΕ Κλικ ΕΔΩ

Βιογραφικό (βίντεο 1 ώρας)

 

«Σύντροφοι, αν υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας, που να βιάζεται περισσότερο από όλους τους άλλους να δει το σοσιαλισμό στον τόπο μας, σίγουρα αυτός είμαι εγώ. Πάλεψα 75 χρόνια για το σοσιαλισμό και τώρα που φεύγω, φυσικό και ανθρώπινο είναι να λαχταρώ να τον δω, προτού κλείσω τα μάτια - ενώ όλοι εσείς είστε κατά πολύ νεότεροι και έχετε βάσιμες ελπίδες να τον δείτε. Παρά ταύτα, ούτε τρομαγμένος είμαι, ούτε απελπισμένος. Θα φύγω με τη βεβαιότητα ότι ο σοσιαλισμός - όσες αναποδιές και όσα πισωγυρίσματα κι αν υπάρξουν - τελικά θα φτάσει. Ετσι προχωρούν οι λαοί, έτσι βαδίζει η Ιστορία. Καμία αυτοκρατορία, καμία αντίδραση και καμία αντεπανάσταση δεν υπήρξε αιώνια. Γιατί οι μπροστάρηδες των λαών και των εποχών - όπως είμαστε και οι κομμουνιστές - ποτέ δε σταύρωσαν, όσο βαριά κι αν ήταν η ήττα, τα χέρια. Πάντα έβρισκαν τρόπους να ξαναβάζουν μπροστά τις τροχαλίες της Ιστορίας. Αλλωστε, σύντροφοι, τίποτε δεν πάει χαμένο. Και μη σας πιάνει πανικός ότι όλα χάθηκαν με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Όσα κι αν ξηλώσει η αντεπανάσταση, κάτι θα μείνει. Κι αυτό που θα μείνει είναι το προζύμι, η μαγιά, για ένα νέο - για πολλά νέα και δυναμικότερα ξεκινήματα...» (Ιδιόχειρες σημειώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη. Από το βιβλίο «Χαρίλαος Φλωράκης - Ο Λαϊκός Ηγέτης» Β` τόμος, σελ. 686).

Η διαθήκη του

"Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω. Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του. Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό. Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά, για νάχω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια. Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα. 

Σεπτέμβρης 1994
Γεια σας
Χαρίλαος Φλωράκης"

His last will
"I do not name this document alliance, for the reason that I have nothing to leave. Whatever wealth I had, I gave it, the Party, the Communist Party of Greece, with known symbols, ideology of Marxism-Leninism, its program and its principles. Politically, I also have nothing to leave. All I had, I gave in my specific action. Let political advice, I do not consider serious. I want to be buried and where I was born in Paliozoglopi, especially in St. Ilia, for the view. The tomb be simple, just to close, so as not to dig up wild animals. I do not want speeches and wreaths. All that s express with support to the Party.
September 1994
Hello
Harilaos Florakis"

Manos Hadjidakis - The Fifteen Vespers / Δεκαπέντε Εσπερινοι - (Live Concert)

The Association of the City, of the heroic City of Naoussa, in an even music festivals, dedicated to Human, Manos Hadjidakis.

Each tribute to a great Creator, as the Composer Manos Hadjidakis, except good bye, for unavoidable absence, is a deed expression of gratitude for the valuable work that leaves spiritual legacy to the generations to come, they came from.

It was an  inspiring our fellow citizen, the new musician and Composer, to realize the tremendous contribution of Manos Hadjidakis that the power of music sends the message directly to the mind and heart of each and every Greek man and every Greek woman and foreign friends our country, which for millennium taught eternal values and culture to humanity.

And if the music of Manos Hadjidakis, we learned to sing, to hope, to move, despite the adversity that we all experience in our everyday lives. In an event called him, on March 25, behind him was a large poster with the slogan "Greece never dies".  Before starting the concert told attendees: I have always employed the famous march.  "Greece never dies". I said to myself what we mean? I thought lit up like, something inside me..  Since Greece has never dies, goes to say, how ever, will not be resurrected.

Today the private and catalyst for the progress of Greek music, Manos Hadjidakis's work holds a dominant position in our event.

His compositions, enriched the Greek music with works of exceptional sensitivity, value and unique aesthetics.

The Fifteen Vespers that will be heard in the first place, is an adaptation of Manos Hadjidakis an equal number of well known songs and orchestral themes, small set of instruments.  (music organs).

The unique and imaginative orchestration, which he again brought to light a new work, fresh and unique, making the listener even forget the origins of the songs the hear.  This was one of the most beloved albums apomiimenous or not, the list of works by the Composer. Recorded in 1964 and there is no known evidence that were presented live in concert.

Forty-six (46) years later, is the first time I played again from the original orchestration is, Manos Hadjidakis, for this project, we talked a some hour, Fotis Theodoridis the Musician. 

In the second part, we still heard 25 songs from the Composer's entire discography. When last November, after the Local Elections, have decided to hold tonight's concert, we thought we should write and present something of the life and work of the Great Creator Manos Hadjidakis.

We worked with a taste, we spent many hours gathering material, written and visual.

We wrote several pages on his biography and prepared half - hour video.

Read them reread watched the video many times to see that it is a few. The solution gave us the telephone communication, our Pianist Akis Kontonikolas.

Manos Hadjidakis does not take in as though written pages and what videos you presented.   Manos Hadjidakis, talking to different people with music and songs and this communication is unique. Let's play the songs simple and unaffected and you will see the results.

The reason was so direct and convincing, we accepted him and so, we are presented to you.

Ladies and Gentlemen, we are pleased to introduce the members of the music group after course, thank them for the preparation of the whole program, a program which is sadly lacking today increasingly the ears of listeners.

The reconstruction of the score and the orchestration of the second part has been done by Sakis Kontonikolas who is on the Piano. In the Harp instrument is Peli Klika, Quitar is Stavros Krommydas, Quitar/Mandolin is Kostas Matsigkos, Double Bass is Leonidas Kyridis and Song - Voice is Fotis Theodoridis.

Thank you, all of you, for honoring us, with your presence.

Good Hearing!!

Ο Σύλλογος του Δήμου της ηρωικής πόλης της Νάουσας, σε μία ακόμη Μουσική Εκδήλωσή του, αφιερωμένη στο Μάνο Χατζιδάκι.

Κάθε αφιέρωμα σε ένα μεγάλο Δημιουργό, όπως αυτό του Συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι, εκτός από το αντίο, για την αναπότρεπτη απουσία του, είναι η βαθιά έκφραση ευγνωμοσύνης για το πολύτιμο έργο που αφήνει πνευματική κληρονομιά στις γενιές που έρχονται, που ήρθαν. Ήταν έμπνευση ενός συμπολίτη μας, του νέου μουσικού και συνθέτη, για να συνειδητοποιήσουμε τη τεράστια  προσφορά του Μάνου Χατζιδάκι που με τη δύναμη της μουσικής στέλνει το μήνυμα απευθείας στο νου και στη καρδιά κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας,  αλλά και των ξένων φίλων της Πατρίδας μας, που επί χιλιετίες δίδαξε Πολιτισμό και Αιώνιες Αξίες στην Ανθρωπότητα.

Και στη περίπτωση της Μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι, μας έμαθε να τραγουδάμε, να ελπίζουμε, να προχωράμε, παρά τις αντιξοότητες που βιώνουμε όλοι  στη καθημερινότητά μας. Σε μία εκδήλωση που τον κάλεσα για την 25η Μαρτίου, πίσω του υπήρχε μία μεγάλη αφίσα  με το Σύνθημα "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει". Πριν ξεκινήσει τη συναυλία δήλωσε στους παρευρισκομένους: Πάντα με απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο, "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει", έλεγα μέσα μου τι άραγες εννοεί;  Σκέφτηκα σαν κάτι να φωτίστηκε μέσα μου. Εφόσον η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, πάει να πει, πως και ποτέ, δεν θα αναστηθεί.   Σήμερα το ιδιαίτερο και καταλυτικό για τη πορεία του ελληνικού τραγουδιού, έργο του Μάνου Χατζιδάκι, κατέχει τη δεσπόζουσα θέση στην εκδήλωσή μας.

Οι συνθέσεις του, πλούτισαν την ελληνική μουσική με έργα εξαιρετικής ευαισθησίας, μοναδικής αξίας και αισθητικής.

 Οι 15 εσπερινοί που θα ακουσθούν στο 1ο μέρος, είναι διασκευή του Μάνου Χατζιδάκι, ισάριθμων πολύ γνωστών τραγουδιών του και ορχηστρικών θεμάτων, για μικρό σύνολο οργάνων.

Η ξεχωριστή και εμπνευσμένη ενορχήστρωση που εκ νέου έκανε, έφερε στο φως ένα νέο έργο, φρέσκο και ιδιαίτερο, κάνοντας τον ακροατή ακόμη και να ξεχνάει την καταγωγή των τραγουδιών που ακούει. Έτσι έγινε από τους πλέον αγαπημένους δίσκους απόμυημένους ή μη, στην εργογραφία του συνθέτη. Ηχογραφήθηκαν το 1964 και δεν υπάρχει γνωστή μαρτυρία ότι παρουσιάστηκαν ζωντανά σε συναυλίες.

Σαράντα έξι (46) χρόνια μετά, είναι η πρώτη φορά που παίζονται ξανά από το πρωτότυπο την ενορχήστρωση δηλαδή, του Μάνου Χατζιδάκι, για το έργο αυτό, θα μας μιλήσει σε λίγο ο Μουσικός Φώτης Θεοδωρίδης. Στο 2ο μέρος, θα ακουσθούν 25 ακόμη τραγούδια του Συνθέτη από το σύνολο της δισκογραφίας του. Όταν τον περασμένο Νοέμβρη, μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε την αποψινή συναυλία, σκεφτήκαμε πως, πρέπει να γράψουμε και να παρουσιάσουμε κάτι από τη ζωή και το έργο του Μεγάλου Δημιουργού Μάνου Χατζιδάκι. 

Δουλέψαμε με όρεξη, δαπανήσαμε πολλές ώρες για τη συγκέντρωση υλικού, γραπτού και οπτικού. Γράψαμε πολλές σελίδες για το βιογραφικό του και ετοιμάσαμε βίντεο μισής ώρας.

Τις διαβάσαμε  τις ξαναδιαβάσαμε  παρακολουθήσαμε το βίντεο πολλές φορές, για να διαπιστώσουμε τελικά ότι είναι λίγα. Τη λύση, μας την έδωσε σε τηλεφωνική επικοινωνία μας, ο Πιανίστας Άκης Κοντονικόλας.

Ο Μάνος Χατζιδάκις δεν χωράει σε όσες σελίδες κι αν γραφούν και σε όσα βίντεο κι αν παρουσιαστούν. Ο Μάνος Χατζιδάκις, μιλάει στο κάθε άνθρωπο με τη μουσική και τα τραγούδια του και η επικοινωνία αυτή είναι μοναδική. Αφήστε να παίξουμε τα τραγούδια του απλά και απέριττα και θα δείτε τα αποτελέσματα.

Ο λόγος του ήταν τόσο άμεσος και πειστικός, που τον αποδεχθήκαμε και έτσι, παρουσιαζόμαστε απέναντί σας.

Κυρίες και Κύριοι, έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε τα μέλη του μουσικού σχήματος αφού πρώτα φυσικά τους ευχαριστήσουμε για την ετοιμασία του όλου προγράμματος, ενός προγράμματος, το οποίο δυστυχώς λείπει όλο και περισσότερο σήμερα από τα αυτιά των ακροατών.

Η ανάπλαση της παρτιτούρας και η ενορχήστρωση του δευτέρου μέρους έχει γίνει από το Σάκη Κοντονικόλα ο οποίος είναι και στο πιάνο. Στην άρπα η Πέλη Κλίκα,  στην κιθάρα ο, στην κιθάρα Κώστας Ματσίγκος και ο Σταύρος Κρομμύδας, στο  κοντραμπάσο ο Λεωνίδας Κυρίδης και στο τραγούδι ο Φώτης Θεοδωρίδης. 

Ευχαριστούμε όλους Εσάς που μας Τιμάτε με τη παρουσία σας.

Καλή Ακρόαση!

Anaparastasis ... first we took Berlin...

Anaparastasis - Jani Christou Premiere in Berlin.

And the images appeared, they came into light. The first cut of the great adventure travelled thousands of miles and snuggled into the d in Berlinneat screening room; at the basement of evocative Martin Gropius Bau - a border that divided East and West Berlin, a border that divided History. The persons revive the anaparastasis, the re-enactment, by talking, remembering and testifying. And so, the journey begins somewhere abroad, far away from our motherland; as if to remind us that Jani Christou established such a trip: from outside to inside; from the surrounding energies to the inner scapes of our existence, "to interconnect with the powers that surround you". And then, again, a trip backforth: the release of energy.

Martin Gropius Bau

It's the first screening for all of us. Our thoughts, our toil, our agonies, all magnified for the first time on the big screen. An adventure that began nearly ten years ago, finally takes shape, a solid form, waiting to be shared. Ms.Helma Schleif, initiator and leader of the Berliner Musik Film Marathon, describes the film as "a gift", when talking to the berliner spectators. The real gift is the rewarding that everyone gets, even from the slightest touch to the charmingly otherwordly universe of Christou. Which is no longer otherworldly. It now belongs to this world, to all of us.
Costis Zouliatis / Director (from Anaparastasis film's blog)

 

Anaparastasis - Γιάννης Χρήστου Η πρώτη προβολή στο Βερολίνο 

Costis Zouliatis

Και οι εικόνες βγήκαν στο φως. Το πρώτο cut αυτής της μεγάλης περιπέτειας ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα και τρυπώνει στην όμορφη αίθουσα του υπογείου του υποβλητικού Martin Gropius Bau – σύνορα ανατολικού και δυτικού Βερολίνου, σύνορα Ιστορίας. Τα πρόσωπα ζωντανεύουν αυτή την αναπαράσταση - μιλούν, θυμούνται, καταθέτουν. Και έτσι, το ταξίδι ξεκινάει απ’ έξω και όχι από τους πάτριους τόπους, ίσως για να μας θυμίσει ότι ο Γιάννης Χρήστου ένα τέτοιο ταξίδι υπολόγισε: απ’ έξω προς τα μέσα, από τις δυνάμεις εκτός μας προς τα ενδότερα της ύπαρξής μας, «να συνδεθείς ο ίδιος με τις δυνάμεις που σε περιβάλλουν». Και μετά, πάλι ένα ταξίδι προς τα έξω, η απελευθέρωση της ενέργειας.

 Είναι η πρώτη προβολή για όλους μας. Οι σκέψεις μας, ο μόχθος, οι αγωνίες, όλα για πρώτη φορά μεγεθυμένα στο πανί κι εμείς θεατές. Μια περιπέτεια που ξεκίνησε δέκα χρόνια πριν, παίρνει επιτέλους ένα πρώτο σχήμα, παίρνει στέρεη μορφή και τώρα είναι εκεί για όλους. Η φιλόξενη και δραστήρια Helma Schleif, εμπνευστής και υπεύθυνη του Berliner Musik Film Marathon, μιλάει στους βερολινέζους θεατές και περιγράφει την προβολή ως «ένα δώρο». Το πιο πραγματικό δώρο είναι η ανταμοιβή που παίρνει ο καθένας μας ακόμα κι από το παραμικρό άγγιγμα στο γοητευτικά απόκοσμο σύμπαν του Χρήστου. Και δεν είναι πλέον απόκοσμο, είναι κτήμα μας.
Κωστής Ζουλιάτης / Σκηνοθέτης (Από το blog Anaparastasis)

Θέατρο Ηρώδου του Αττικού / Herodion Theater under Akropolis in Athen

Προηγούμενες αναρτήσεις για το Γιάννη Χρήστου / Previous posts about Jani Christou CLICK HERE