Κείμενο υποδοχής

If I had to choose between music, dance or photography, I would choose all three, for I am enchanted with music, thrilled by dance and redeemed by photography!
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τη φωτογραφία, θα επέλεγα και τις τρεις τέχνες. Η μουσική με μαγεύει, ο χορός με ενθουσιάζει και η φωτογραφία με λυτρώνει!...

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Anaparastasis ... first we took Berlin...

Anaparastasis - Jani Christou Premiere in Berlin.
And the images appeared, they came into light. The first cut of the great adventure travelled thousands of miles and snuggled into the d in Berlinneat screening room; at the basement of evocative Martin Gropius Bau - a border that divided East and West Berlin, a border that divided History. The persons revive the anaparastasis, the re-enactment, by talking, remembering and testifying. And so, the journey begins somewhere abroad, far away from our motherland; as if to remind us that Jani Christou established such a trip: from outside to inside; from the surrounding energies to the inner scapes of our existence, "to interconnect with the powers that surround you". And then, again, a trip backforth: the release of energy.
Martin Gropius Bau
It's the first screening for all of us. Our thoughts, our toil, our agonies, all magnified for the first time on the big screen. An adventure that began nearly ten years ago, finally takes shape, a solid form, waiting to be shared. Ms.Helma Schleif, initiator and leader of the Berliner Musik Film Marathon, describes the film as "a gift", when talking to the berliner spectators. The real gift is the rewarding that everyone gets, even from the slightest touch to the charmingly otherwordly universe of Christou. Which is no longer otherworldly. It now belongs to this world, to all of us.
Costis Zouliatis / Director (from Anaparastasis film's blog)

 
Anaparastasis - Γιάννης Χρήστου Η πρώτη προβολή στο Βερολίνο 
Costis Zouliatis
Και οι εικόνες βγήκαν στο φως. Το πρώτο cut αυτής της μεγάλης περιπέτειας ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα και τρυπώνει στην όμορφη αίθουσα του υπογείου του υποβλητικού Martin Gropius Bau – σύνορα ανατολικού και δυτικού Βερολίνου, σύνορα Ιστορίας. Τα πρόσωπα ζωντανεύουν αυτή την αναπαράσταση - μιλούν, θυμούνται, καταθέτουν. Και έτσι, το ταξίδι ξεκινάει απ’ έξω και όχι από τους πάτριους τόπους, ίσως για να μας θυμίσει ότι ο Γιάννης Χρήστου ένα τέτοιο ταξίδι υπολόγισε: απ’ έξω προς τα μέσα, από τις δυνάμεις εκτός μας προς τα ενδότερα της ύπαρξής μας, «να συνδεθείς ο ίδιος με τις δυνάμεις που σε περιβάλλουν». Και μετά, πάλι ένα ταξίδι προς τα έξω, η απελευθέρωση της ενέργειας.
 Είναι η πρώτη προβολή για όλους μας. Οι σκέψεις μας, ο μόχθος, οι αγωνίες, όλα για πρώτη φορά μεγεθυμένα στο πανί κι εμείς θεατές. Μια περιπέτεια που ξεκίνησε δέκα χρόνια πριν, παίρνει επιτέλους ένα πρώτο σχήμα, παίρνει στέρεη μορφή και τώρα είναι εκεί για όλους. Η φιλόξενη και δραστήρια Helma Schleif, εμπνευστής και υπεύθυνη του Berliner Musik Film Marathon, μιλάει στους βερολινέζους θεατές και περιγράφει την προβολή ως «ένα δώρο». Το πιο πραγματικό δώρο είναι η ανταμοιβή που παίρνει ο καθένας μας ακόμα κι από το παραμικρό άγγιγμα στο γοητευτικά απόκοσμο σύμπαν του Χρήστου. Και δεν είναι πλέον απόκοσμο, είναι κτήμα μας.
Κωστής Ζουλιάτης / Σκηνοθέτης (Από το blog Anaparastasis)

Θέατρο Ηρώδου του Αττικού / Herodion Theater under Akropolis in Athen


Προηγούμενες αναρτήσεις για το Γιάννη Χρήστου / Previous posts about Jani Christou CLICK HERE

2 σχόλια:

  1. Είναι στ΄αλήθεια αξιοθαύμαστο, αξιόλογο, άξιο θετικής κριτικής, για ένα νέο Δημιουργό - Σκηνοθέτη της χώρας μας, το Κωστή Ζουλιάτη, να εκπονήσει ένα τόσο δύσκολο και πολυποίκιλο έργο, με θέμα το Συνθέτη Γιάννη Χρήστου για να συνθέσει τα κομμάτια της δυστυχώς μικρής διάρκειας ζωής του Μύστη Μουσικοσυνθέτη, που άφησε πίσω του ένα μεγάλο μουσικό και πολύ σημαντικό πρωτοποριακό έργο, μέγιστης σημασίας για την εποχή του. ΄Ενα έργο που δεν έγκειται και δεν έχει μόνο καθαρά μουσικά στοιχεία, αλλά παράλληλα περιλαμβάνει στοιχεία κίνησης και έκφρασης μέσω της μουσικής τέχνης, στοιχεία θεατρικά, ακόμη και στοιχεία διεύθυνσης ορχήστρας και ενρχηστρώσεων σύνθετων μουσικών έργων, με πλήρη ορχήστρα, που αποτελείται από όλο το σύνολο των μουσικών οργάνων με συνοδεία χορωδίας και χορικού. Το ίδιο το ΄Εργο - Αναπαράσταση - Ντοκιμαντέρ, σε πρώτη προβολή στο Βερολίνο, με εξαιρετική σκηνοθεσία του νέου ταλαντούχου Σκηνοθέτη Κωστή Ζουλιάτη, έχει να παρουσιάσει ασυνήθιστες εκφραστικές ενδείξεις σε ειδικές μουσικές που συνέθεσε ο ίδιος ο Συνθέτης και μουσικός Γιάννης Χρήστου, που παραπέμπουν, όπως φαίνεται στο έργο του, σε έντονα φορτισμένες ψυχολογικές καταστάσεις, οδηγώντας τον εκτελεστή στα όρια της θεατρικότητας και προοιωνιζόμενες με αυτόν τον τρόπο χαρακτηριστικά έντονα στο μεταγενέστερο έργο του Γιάννη Χρήστου. Ο Σκηνοθέτης Κωστής Ζουλιάτης, καταφέρνει με ιδιαίτερο τρόπο να εισχωρήσει στη ψυχολογία, στη ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη, δημιουργού και συνθέτη, να εκφράσει και παράλληλα να δημιουργήσει συμβολισμούς μέσα από τη μουσική που μας κληροδότησε ο Γιάννης Χρήστου, που συμβολίζουν τη γέννηση, την εξέλιξη, τη δραματική κορύφωση και τέλος το θάνατο... ως μία Νέα Αρχή. Ο Σκηνοθέτης Κωστής Ζουλιάτης, στο Ντοκιμαντέρ θέλοντας να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο έργο του Συνθέτη, περιγράφει την πορεία του ίδιου του μουσικού υλικού του Γιάννη Χρήστου, ως κάτι να υπάρχει ζωντανό, το οποίο αναγεννιέται συνεχώς, μέσω των μεταμορφώσεων της Μουσικής Τέχνης. Παραθέτει και φανερώνει την εκπληκτική συνθετική, ενορχηστρωτική και αισθηματική ωριμότητα και καταφέρνει όλο αυτό το δημιούργημά του, να εμπεριέχει τα σημαντικότερα φιλοσοφικά και μουσικά στοιχεία που είναι ζωντανά στο έργο του Μύστη της Μουσικής Γιάννη Χρήστου. Από την εξαιρετική απόδοση του κειμένου για το συνθέτη Γιάννη Χρήστου, εδώ στο εξαιρετικά ενημερωμένο blog good music good life, από όσα διάβασα, αλλά κυρίως από τα βίντεο που παρατίθενται και τα οποία παρακολούθησα, ο Συνθέτης Γιάννης Χρήστου με εξαιρετική Μουσική Τέχνη, πηγαίο έμφυτο ταλέντο, οδηγείται σε όρια της της θεατρικότητας και προοιωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο, παρουσιάζει χαρακτηριστικά έντονα στο μεταγενέστερο έργο του, το οποίο δυστυχώς διακόπηκε άδικα, ξαφνικά και απότομα, με το τέλος της ζωής του σε τροχαίο δυστύχημα το έτος 1970, επιστρέφοντας σπίτι του με το αυτοκίνητό του, μετά τη γιορτή των γενεθλίων του, μόλις 44 ετών. Η ορχήστρα του Συνθέτη Γιάννη Χρήστου, είναι πάντα πλήρης μουσικών οργάνων. Ο κάθε μουσικός της ορχήστρας φαίνεται για το Γιάννη Χρήστου να προβάλλεται, με το όργανο το οποίο ο μουσικός παίζει. Αυτό θέλει να δείξει καθαρά στο εκπληκτικό Ντοκιμαντέρ, ο ταλαντούχος Σκηνοθέτης Κωστής Ζουλιάτης, που με ιδιαίτερο ζήλο, σκληρή δουλειά, εξερεύνηση, ανακάλυψη ιδιαιτεροτήτων και ιδιαίτερων μουσικών στοιχείων για τον Συνθέτη, που θέλει να αναδείξει το πλήρες, ουσιαστικό και ουσιώδες μουσικό έργο που άφησε ως παρακαταθήκη στη χώρα μας, όμως δυστυχώς, ακόμα σε πολλούς από εμάς ως τώρα, ήταν άγνωστο. Ο Σκηνοθέτης Κωστής Ζουλιάτης, θέλει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο Ορατόριο, στη Φιλοσοφία στην Αισθητική και μεταφυσική μουσική του Συνθέτη Γιάννη Χρήστου, θέλοντας έτσι να αναδείξει τη φιλοσοφία και το πλήρες έργο του Συνθέτη, ότι δηλαδή ο συνθέτης, εκφράζει την αγωνία του για τη δύναμη της μουσικής και όχι το διακοσμητικό ρόλο που παίζει η μουσική στις σύγχρονες κοινωνίες. Αναδεικνύει πλήρως ο Σκηνοθέτης Κωστής Ζουλιάτης, ότι ο Συνθέτης Γιάννης Χρήστου είναι κάτι άλλο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...κάτι διαφορετικό στο χώρο της Μουσικής και ο οποίος επίσης, συνεργάστηκε ένα χρονικό διάστημα με το Μάνο Χατζηδάκη. Δυστυχώς, ο τόσο πρόωρος και άδικος χαμός του δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει τα σχέδιά του, που πιθανώς να επηρέαζαν σε σημαντικό βαθμό την μετέπειτα πορεία της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας και φιλοσοφίας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Θερμά Συγχαρητήρια στο νέο ταλαντούχο Σκηνοθέτη και Αξιόλογο Μουσικό Πιανίστα Κωστή Ζουλιάτη! Εύχομαι ολόψυχα πάντα μεγάλες μουσικές και σκηνοθετικές επιτυχίες, οι οποίες επάξια σε αναδεικνύουν ως ένα Νέο έλληνα δημιουργό με αναγνώριση στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή