Κλικάρετε πάνω στην επόμενη πρόταση (σύνδεσμος) για να διαβάσετε το πρωτότυπο κείμενο στα Γαλλικά.
Τα παρακάτω που θα διαβάσετε είναι η μεταφρασμένη εκδοχή από την Google.
Περίεργη ως τρελή η σημερινή ανάρτηση. που θυμήθηκα τώρα την Γουαδελούπη... Αφορμή στάθηκε η επίσκεψη στο blog, κάποιου φίλου από τη χώρα αυτή. Ίσως, αυτή τη στιγμή να μας παρακολουθεί... Ψάχνοντας, λοιπόν, στη Google, έμαθα κι εγώ που είναι η Γουαδελούπη. Πάνω κάτω, ήξερα πως είναι κάπου σ΄αυτόν τον ... πλανήτη. Αλλά πού??? Φρεσκάρετε κι εσείς τη μνήμη σας και, πού ξέρετε, μπορεί να σας ανοίξει η όρεξη να πάτε.... Διαβάστε περισσότερα / Read more
Περίεργη ως τρελή η σημερινή ανάρτηση. που θυμήθηκα τώρα την Γουαδελούπη... Αφορμή στάθηκε η επίσκεψη στο blog, κάποιου φίλου από τη χώρα αυτή. Ίσως, αυτή τη στιγμή να μας παρακολουθεί... Ψάχνοντας, λοιπόν, στη Google, έμαθα κι εγώ που είναι η Γουαδελούπη. Πάνω κάτω, ήξερα πως είναι κάπου σ΄αυτόν τον ... πλανήτη. Αλλά πού??? Φρεσκάρετε κι εσείς τη μνήμη σας και, πού ξέρετε, μπορεί να σας ανοίξει η όρεξη να πάτε.... Διαβάστε περισσότερα / Read more
Γουαδελούπη είναι ομάδα νησιών ή αρχιπέλαγος τοποθετημένος στον ανατολικό Καραϊβική θάλασσα , με έναν τομέα εδάφους 1.628 τετραγωνικών χιλιομέτρων (629 τετράγωνος. mi).[1] Είναι υπερπόντιο τμήμα Γαλλία. Όπως με τα άλλα υπερπόντια τμήματα, η Γουαδελούπη είναι επίσης ένα από τα είκοσι έξι περιοχές της Γαλλίας (όντας υπερπόντια περιοχή) και ένα αναπόσπαστο τμήμα της Δημοκρατίας. Ως τμήμα της Γαλλίας, η Γουαδελούπη είναι μέρος Ευρωπαϊκή Ένωση; ως εκ τούτου το νόμισμά του είναι ευρο-.[2] Η Γουαδελούπη δεν είναι εντούτοις συμβαλλόμενο μέρος Συμφωνία του Schengen. Η πρωτεύουσα της Γουαδελούπης είναι basse-Terre.
Περιεχόμενο |
Ιστορία
Ιστορία της Γουαδελούπης
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του στην Αμερική, Χριστόφορος Κολόμβος έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος για να προσγειωθεί στη Γουαδελούπη το Νοέμβριο 1493, επιδιώκων το γλυκό νερό. Τον κάλεσε Santa María de Guadalupe de Εστρεμαδούρα, μετά από την εικόνα Virgin Mary Ισπανικά μοναστήρι Villuercas, μέσα Guadalupe, Εστρεμαδούρα. Εντούτοις, η αποστολή έθεσε στην ξηρά ακριβώς το νότο Capesterre αλλά δεν άφησε οποιουσδήποτε αποίκους στην ξηρά.
Μετά από την επιτυχή τακτοποίηση στο νησί του ST Christophe (St. Kitts), η γαλλική αμερικανική επιχείρηση νησιών εξουσιοδότησε Charles Lienard και Jean Duplessis, Λόρδος Ossonville για να αποικίσει τη μια ή οποια δήποτε από τα νησιά, τη Γουαδελούπη, τη Μαρτινίκα ή τη Δομίνικα της περιοχής. Λόγω της αφιλόξενης φύσης της Μαρτινίκα, duo επίλυσε να εγκαταστήσει στη Γουαδελούπη. Οι Γάλλοι πήραν την κατοχή του νησιού μέσα 1635 και σκουπισμένος έξω πολλά από το Carib ινδιάνοι. Προσαρτήθηκε στο βασίλειο της Γαλλίας μέσα 1674. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, το νησί καταλήφθηκε αρκετές φορές από Βρετανικά. Μια ένδειξη της ευημερίας της Γουαδελούπης είναι αυτή τη στιγμή αυτή Συνθήκη του Παρισιού (1763), η Γαλλία, που νικήθηκε αξιώσεις της στον πόλεμο, συμφώνησε να εγκαταλείψει τις εδαφικές μέσα Καναδάς σε αντάλλαγμα για τη βρετανική αναγνώριση του γαλλικού ελέγχου της Γουαδελούπης.
1790, οι ανώτερες κατηγορίες Γουαδελούπης αρνήθηκαν να υπακούσουν τους νέους νόμους των ίσων δικαιωμάτων για ελεύθερος χρωματισμένος και προσπαθημένη να δηλώσουν την ανεξαρτησία, με συνέπεια τις μεγάλες διαταραχές μια πυρκαγιά ξέσπησε μέσα Pointe-à-Pitre και καταστρεμμένος ένα τρίτο της πόλης, και μια προσπάθεια μεταξύ των μοναρχικών (που θέλησαν την ανεξαρτησία) και των Δημοκρατικών (που ήταν πιστοί στην επαναστατική Γαλλία) τελείωσε στη νίκη των μοναρχικών, οι οποίοι δήλωσαν την ανεξαρτησία μέσα 1791, ακολουθούμενος από την άρνηση να παραληφθεί ο νέος κυβερνήτης που διορίζεται από το Παρίσι μέσα 1792. 1793, μια εξέγερση σκλάβων άρχισε, το οποίο έκανε τις ανώτερες κατηγορίες να γυρίσουν στους Βρετανούς και να τους ζητήσουν για να καταλάβει το νησί.
Σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί το χάος που ακολουθεί από Γαλλική επανάσταση, Η Μεγάλη Βρετανία προσπάθησε να καταλάβει τη Γουαδελούπη μέσα 1794 και κρατημένος του από 21 Απριλίου 2 Ιουνίου. Οι Γάλλοι ξαναπήραν το νησί κάτω από την εντολή Victor Hugues, το οποίο πέτυχε στην απελευθέρωση σκλάβοι. Επαναστάτησαν και άνοιξαν τους σκλάβος-ιδιοκτήτες που έλεγξαν ζάχαρη φυτείες, αλλά όταν απειλήθηκαν τα αμερικανικά συμφέροντα, Napoleon έστειλε μια δύναμη για να καταστείλει τους επαναστάτες και να ξαναθεσπίσει τη σκλαβιά. Louis Delgrès και μια ομάδα επαναστατικών στρατιωτών σκοτώθηκε στις κλίσεις του ηφαιστείου Matouba όταν έγινε προφανές ότι τα εισβάλλοντας στρατεύματα θα έπαιρναν τον έλεγχο του νησιού. Η δύναμη κατοχής σκότωσε περίπου 10.000 Guadeloupeans στο στάδιο της αποκατάστασης της τάξης στο νησί.
4 Φεβρουαρίου, 1810 οι Βρετανοί άλλη μια φορά κατέλαβαν το νησί. Από τη anglo-σουηδική συμμαχία 3 Μαρτίου, 1813, εκχωρήθηκε Σουηδία αλλά η βρετανική κυβέρνηση συνεχίστηκε σε ισχύ ενώ οι σουηδικοί Επίτροποι στάλησαν για να κάνουν τις ρυθμίσεις για τη μεταφορά. Η Σουηδία είχε ήδη μια αποικία στην περιοχή, αλλά έπειτα από Συνθήκη του Παρισιού 30 Μαΐου, 1814, εκχωρημένη Γουαδελούπη ακόμα μια φορά στη Γαλλία. Μια επόμενη τακτοποίηση μεταξύ της Σουηδίας και των Βρετανών έδωσε αφορμή για Ταμείο της Γουαδελούπης. Ο γαλλικός έλεγχος της Γουαδελούπης αναγνωρίστηκε τελικά Συνθήκη της Βιέννης 1815. Η σκλαβιά καταργήθηκε στο νησί μέσα 1848 έπειτα από την πρωτοβουλία Victor Schoelcher. Σήμερα ο πληθυσμός της Γουαδελούπης είναι συνήθως αφρικανικής προέλευσης με έναν σημαντικό ευρωπαϊκό και ινδικό ενεργό πληθυσμό. Λιβανέζικα, κινεζικά, και οι άνθρωποι πολλής άλλης προέλευσης είναι επίσης παρόντες.
22 Φεβρουαρίου, 2007 το νησί κοινότητες Άγιος-Martin και Άγιος-Βαρθολομαίοςυπερπόντιες συλλογικότητες με την τοπική διοίκησή τους, που χωρίζεται εφεξής από τη Γουαδελούπη. Ο συνδυασμένος πληθυσμός τους ήταν 35.930 και η συνδυασμένη περιοχή εδάφους τους ήταν 74.2 χλμ ² στην απογραφή του 1999. Η Γουαδελούπη με αυτόν τον τρόπο 8.5 τοις εκατό του πληθυσμού της και 4.36 τοις εκατό της περιοχής εδάφους της, που βασίστηκαν έχασε στους αριθμούς από εκείνη την απογραφή. αποσυνδέθηκε επίσημα από τη Γουαδελούπη και έγινε δύο χωριστά γαλλικά
Γεωγραφία
Η Γουαδελούπη περιλαμβάνει πέντε νησιά: Νησί basse-Terre, Grande-Terre (χωρισμένος από basse-Terre από ένα στενό κανάλι θάλασσας αποκαλούμενο Αλατισμένος ποταμός) με τα παρακείμενα νησιά Λα Désirade, Les Saintes και Marie-Galante.
Basse-Terre έχει έναν τραχύ ηφαιστειακός ανακούφιση ενώ grande-Terre χαρακτηρίζει τους κυλώντας λόφους και τις επίπεδες πεδιάδες.
Σε συνέχεια του Βορρά, Άγιος-Βαρθολομαίος και το γαλλικό μέρος Άγιος Martin μιά φορά ήρθε κάτω από την αρμοδιότητα της Γουαδελούπης αλλά επάνω 7 Δεκεμβρίου, 2003, και οι δύο περιοχές ψήφισαν να γίνουν μια υπερπόντια εδαφική συλλογικότητα, μια απόφαση που εφαρμόστηκε επάνω 22 Φεβρουαρίου, 2007. [1]
Πληθυσμός 452,776
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου