Κείμενο υποδοχής

If I had to choose between music, dance or photography, I would choose all three, for I am enchanted with music, thrilled by dance and redeemed by photography!
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στη μουσική, το χορό και τη φωτογραφία, θα επέλεγα και τις τρεις τέχνες. Η μουσική με μαγεύει, ο χορός με ενθουσιάζει και η φωτογραφία με λυτρώνει!...

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Αφιέρωμα στον Friedrich Gulda / Tribute to Friedrich Gulda

   Ο Friedrich Gulda γεννήθηκε στην Βιέννη, στις 16 Μάη του 1930 και πέθανε στις 27 Ιανουαρίου  του 2000. Ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο σε ηλικία 7 ετών, όπως συμβαίνει με όλα τα ταλέντα και κατά την ελληνική παροιμία "ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου". Και αυτός, την ... καλογερική την ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια, χωρίς, βέβαια να ξεχάσει να παντρευτεί και μάλιστα δυο φορές. Δυο γάμοι που του έδωσαν τρεις (!) γιους, εκ των οποίων οι δύο, ο Paul και ο Rico, είναι επιτυχημένοι πιανίστες.
Αν και ξεκίνησε με την κλασική μουσική παίζοντας Μότσαρτ, Μπετόβεν, Σοπέν, Σούμαν, Ραβέλ κ.ά., ακόμα και Μπαχ με κλειδοκύμβαλο, από τη δεκαετία του '50 έδειξε ενδιαφέρον για την τζαζ παίζοντας και γράφοντας πολλά τραγούδια και ορχηστρικα κομμάτια, συνδυάζοντας την τζαζ με την κλασική μουσική.
Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως "αντισυμβατικό" καλλιτέχνη αφού οι κατά καιρούς συμπεριφορές του εκδηλώνονταν με ανορθόδοξους τρόπους, ακόμα και στο ντύσιμο. Έτσι, και στις συναυλίες κλασικής μουσικής εμφανιζόταν κατά πως αυτός νόμιζε, καταργώντας πρωτόκολλα και νόμους "ευπρεπούς" εμφάνισης. Δικαίως, λοιπόν, απέκτησε το παρατσούκλι του "πιανίστα τρομοκράτη" (terronist pianist). Ένοιωθε έντονη απέχθεια για τις αρχές και η θέση του αυτή εκφράστηκε, όταν αρνήθηκε, ακόμα, και την τιμητική διάκριση για την προσφορά του, που του έγινε με το "Beethoven Ring", της Μουσικής Ακαδημίας της Βιέννης, επιτρέφοντάς το. Δεν δίστασε να επινοήσει και το θάνατό του ακόμα, και να ... αναστηθεί στο Vienna Konzerthaous το 1999, επιβεβαιώνοντας το χαρακτηρισμό του "τρομερού παιδιού" (enfant terrible). 
Εξέφρασε την επιθυμία να πεθάνει την ημέρα των γεννεθλίων του αγαπημένου του συνθέτη, του Μότσαρτ, και όντως, από διαβολική σύμπτωση (;), έτσι έγινε. Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στις 27 Ιανουαρίου του 2000 στην Αυστρία.

Biography from Cantatas Bach Website

Born: May 16, 1930 - Vienna, Austria
Died: January 27, 2000 - Steinbach am Attersee, Austria
The Austrian pianist, Friedrich Gulda, was the son of a teacher. He began learning to play the piano from Felix Pazofsky at the age of 7; in 1942, he entered the Vienna Music Academy, where he studied piano and musical theory under Bruno Seidlhofer and Joseph Marx. After winning first prize at the International Competition in Geneva four years later, in 1946, he began going on concert tours throughout the world. Together with Jörg Demus and Paul Badura-Skoda, Gulda formed what became known as the "Viennese troika".
Although most famous for his Beethoven interpretations, Friedrich Gulda also performed the music of J.S. Bach, Mozart, Schubert, Chopin, Debussy and Ravel. From the 1950's on he cultivated an interest in jazz, writing several songs and instrumental pieces himself and combining jazz and classical music in his concerts at times. Gulda wrote a Prelude and Fugue with a theme suggesting swing. Keith Emerson performed it on Emerson, Lake & Palmer's The Return of the Manticore. In addition, Gulda composed Variations on The Doors' Light My Fire. Another version can be found on As You Like It (1970), an album with standards such as 'Round Midnight and What Is This Thing Called Love. In 1982, Gulda teamed up with jazz pianist Chick Corea, who found himself in between the breakup of Return to Forever and the formation of his Elektric Band. Issued on The Meeting (Philips, 1984), Gulda and Corea communicate in lengthy improvisations mixing jazz (Someday My Prince Will Come and the lesser known Miles Davis song Put Your Foot Out) and classical music (Brahms' Wiegenlied).

It was this unorthodox practice that, among other things, earned him the nickname "terrorist pianist"; Friedrich Gulda had a strong dislike of authorities like the Vienna Academy, the Beethoven Ring of which he was offered in recognition of his performances but which he refused, and even faked his own death in the late 1990's, cementing his status as the enfant terrible among pianists. Nevertheless, Gulda is widely regarded as one of the most outstanding piano players of the 20th century.

Friedrich Gulda died on January 27, 2000 at the age of 69, following a heart failure. Two of his three sons, Paul (with first wife Paola Loew, born October 25, 1961) and Rico (with his second wife Yuko Wakiyama, born April 9, 1968) Gulda, are also accomplished pianists.

Δισκογραφία / Discography
Wikipedia
Official Homepage

Mozart - Piano Concerto in d, K.466 - Friedrich Gulda





Παίζοντας μουσική Τζαζ
με τον Joe Zawinul                        και τον Herbie Hancock 

Και δυο κομμάτια για τους δυο γιους του. 
Για τον Rico  ΕΔΩ

Ακούστε τον εδώ, να παίζει το "Light my Fire" των Doors
Είναι καταπληκτικός. Μπράβο του!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου