Σήμερα γιορτάζουν οι Ευθαλίες, δηλαδή οι Θάλειες. Όμορφο όνομα και σπάνιο. Και γίνεται ακόμα πιο όμορφο, αν το ταυτίσετε με αγαπημένο σας πρόσωπο. Προέρχεται από το ρήμα θαλλέω - θαλλώ, που σημαίνει βλαστάνω και ανθίζω πλούσια.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία , η Θάλεια ήταν μια από τις εννέα Μούσες, κόρη της Μνημοσύνης και του Δία (αυτό τι τό 'θελε). Ήταν προστάτιδα της ευπρεπούς και κόσμιας ευθυμίας και συμμετείχε στα συμπόσια, αόρατη όμως, ως εμπνεύστρια των εύθυμων τραγουδιών και αποχωρούσε όταν φούντωνε το κέφι. Θεωρείται δε, και προστάτιδα της βουκολικής ποίησης, δηλαδή, των σημερινών δημοτικών τραγουδιών.
Με αυτά τα λίγα θετικά στοιχεία που μνημονεύσαμε, υποθέτω ότι θα αγαπήσετε πιο πολύ το αγαπημένο σας πρόσωπο. Χρόνια Πολλά Θάλεια!
Μια και έπιασες τα εορτολόγια, η μαγκιά θα ήταν να έβαζες ένα τραγούδι που να αναφέρεται στους στίχους του σε κάποια Θάλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχεις αυτό που λέει:
«Ax Θάλεια, Θάλεια, Θάλεια
μ' άφησες σε μαύρα χάλια
και αδειάζω τώρα τα μπουκάλια
στον καφενέ με τα ρεμάλια»
(Μόλις βρω συνθέτη, τραγουδιστή και ορχήστρα θα το ολοκληρώσω και θα στο στείλω)
:p
Παρά την πολύ καλά ενημερωμένη δισκοθήκη μου, σχετικά με τραγούια που αναφέρονται σε ελληνικά ονόματα(απαριθμεί περίπου 2.000 τραγούδια), για τη Θάλεια έχω μόνο ένα: "Οι Μούσες της Πιερίας" από τους "Ορφικούς Ύμνους" σε μουσική Γ.Μαρκόπουλου. Οι στίχοι είναι αυτοί:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜνημοσύνης και Διός θυγατρές
Μούσαι Πιερίδες, μεγαλώνυμοι,
θρέπτειραι ψυχής, διανοίας ορθοδότειραι
καί νόου ευδυνάτοιο καθηγήτειραι άνασσαι.
Κλειώ τε Ευτέρπη τε Θάλεια
τε Μελπομένη τε Τερψιχόρη τε Ερατώ
τε Πολύμνια, Ουρανίη τε Καλλιόπιη
συν μητρί τε ευδυνάτιη Θεά Αγνή.
Μούσαι Πιερίδες.
Είπες κάτι?
Έχω υπόψη μου ένα ακόμη τραγούδι που αναφέρεται η Ευθαλία, αλλά αυτό έγινε για μια και μόνη φορά σε ζωντανή εκτέλεση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (το 1985 νομίζω), από τον δημιουργό και εκτελεστή του τραγουδιού Γιάννη Γιοκαρίνη και κατά παράφραση των πρωτότυπων στίχων της "Ευλαμπίας", όπου [και προς χάριν μας -της Ευθαλίας, του (Χαρα)Λάμπη και εμου του ιδίου-] ακούστηκε το "...αχ Ευλαμπία" ως "...αχ Ευθαλία". Η παράκληση προς τον δημιουργό κι εκτελεστή ήταν του (Χαρα)Λάμπη και δική μου, η Ευθαλία απλά δεν πίστευε στα αυτιά της όταν το άκουσε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες εποχές!!! (Τί μου θύμισες τώρα!!!)
Καλή αναφορά αλλά γιατί με ανωνυμία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, γιατί δεν προλάβαινα να κάνω τις διαδικασίες της μη ανωνυμίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος
Καλά, σε πιστέψαμε!!!Πάμε παρακάτω στην Ευδοκία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς Θάλεια διαμαρτύρομαι. Το Ευθαλία είναι διαφορετικό όνομα. Η Θάλεια (μούσα) γιορτάζει μόνο την 1η Σεπτεμβρίου, της Ινδίκτου.
ΑπάντησηΔιαγραφή