Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκε στη Νάξο στις 3 Δεκεμβρίου του 1922. Το 1935 η οικογένειά του έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση στην Νίκαια. Στη κατοχή αναμείχθηκε στην αντίσταση αλλά όταν συνελήφθη από τους Γερμανούς (1943) οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι τις 5 Μαΐου 1945 οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.Όταν γυρίζει στην Ελλάδα, οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, το χειμώνα του 1945-46, τον συναρπάζουν... «εκεί ανακάλυψα τον εαυτό μου και τον προορισμό μου». Αν και δεν ολοκλήρωσε γυμνασιακή μόρφωση έδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση στο γράψιμο. Τον Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδαμάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έργο του ήταν "ο Χορός πάνω στα στάχυα" που παρουσιάστηκε τη θερινή θεατρική περίοδο 1950 από το θίασο Λεμού στο Θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας.
Παντρεύτηκε την ηθοποιό Τάνια Σαββοπούλου.
Από τα θεατρικά του έργα τα πλέον γνωστά είναι "Έβδομη μέρα της δημιουργίας", "Η Αυλή των θαυμάτων", "Ηλικία της νύχτας", "Παραμύθι χωρίς όνομα", "Γειτονιά των Αγγέλων", "Βίβα Ασπασία", "Οδυσσέα γύρισε σπίτι", "Αποικία των τιμωρημένων", "Το μεγάλο μας τσίρκο", "Ο εχθρός λαός" και "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα".
Βρισκόταν νοσηλευόμενος σε μονάδα εντατικής θεραπείας μετά από επιπλοκή λόγω της νεφροπάθειας από την οποία έπασχε.[1]
Θεατρικά έργα
- Χορός πάνω στα στάχυα - Θίασος Αδ. Λεμού, 1950
- Έβδομη μέρα της δημιουργίας - Εθνικό Θέατρο, Β' Σκηνή, 1955-56
- Αυτός και το παντελόνι του και Κρυφή ζωή (μονόπρακτα) - Βασ. Διαμαντόπουλος, 1957
- Η Αυλή των Θαυμάτων - Θέατρο Τέχνης, 1957-58
- Η ηλικία της νύχτας - Θέατρο Τέχνης, 1958-59
- Ο Γορίλας και η Ορτανσία - Θίασος Ε. Βεργή, 1959
- Παραμύθι χωρίς Όνομα - Νέο Θέατρο Βασ. Διαμαντόπουλου - Μαρ. Αλκαίου 1959-60
- Γειτονιά των αγγέλων - Θίασος Καρέζη, 1963-64
- Βίβα Ασπασία - Θίασος Καρέζη, 1966-67
- Οδυσσέα γύρισε σπίτι - Θέατρο Τέχνης, 1966-67
- Αποικία των τιμωρημένων - Πειραματικό Θέατρο Ριάλδη, 1970-71
- Ασπασία - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1971-72
- Το μεγάλο μας τσίρκο - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1972-73
- Το κουκί και το ρεβύθι - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1974
- Ο εχθρός λαός - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1975
- Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα - Θέατρο Τέχνης, 1976-77
- Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού - Θέατρο Τέχνης, 1978-79
- Ο μπαμπάς ο πόλεμος - Θέατρο Τέχνης, 1981
- Ο αόρατος Θίασος - Εθνικό Θέατρο, 1988
- Ο δρόμος περνά από μέσα - 1992
Σενάρια κινηματογραφικών ταινιών
- Στέλλα σε σκηνοθεσία Κακογιάννη.
- Ο δράκος σε σκηνοθεσία Κούνδουρου.
- Αρπαγή της Περσεφόνης σε σκηνοθεσία Γρηγορίου.
- Το κανόνι και τ΄ αηδόνι σε σκηνοθεσία Ιάκωβου και Γιώργου Καμπανέλλη.
- Κορίτσια στον ήλιο σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Σύνδεσμοι για
1. Βιογραφικό
2. Ντοκιμαντέρ ΕΡΤ (1957) ΠΡΟΒΟΛΗ
(Το ντοκιμαντέρ «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ» φιλοξενεί τον θεατρικό συγγραφέα ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ. Με σημείο αναφοράς την «ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ», που είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του νεοελληνικού θεάτρου, ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ κάνει λόγο για τη συνεργασία του με τον μεγάλο σκηνοθέτη ΚΑΡΟΛΟ ΚΟΥΝ, για το θέμα της προσφυγιάς και ξεδιπλώνει τα γεγονότα του 1957, μιας χρονιάς δύσκολης για την Ελλάδα που χαρακτηρίζεται από την ανοικοδόμηση και το όνειρο της μετανάστευσης. Η αφήγηση του καλλιτέχνη είναι εμπλουτισμένη με σπάνια οπτικά ντοκουμέντα από την ανοικοδόμηση της ΑΘΗΝΑΣ, από την τελετή ανακήρυξης του Εθνάρχη ΜΑΚΑΡΙΟΥ και των συνεξορίστων του σε επίτιμους δημότες της ΑΘΗΝΑΣ, από την άφιξη τροφίμων αμερικανικής βοήθειας, από τη δολοφονία του στρατηγού ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΑΡΑΦΗ, από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε το ΒΟΛΟ, τη ΛΑΡΙΣΑ και τα ΤΡΙΚΑΛΑ, γεγονότα που σφράγισαν τη χρονιά 1957).
3. Ντοκιμαντέρ (ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ 1 της ΕΡΤ) ΠΡΟΒΟΛΗ
(Σ αυτό το επεισόδιο της σειράς ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΓΟΥΡΑΚΗΣ συζητά με τον ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ για τη ζωή και το έργο του. Ο συγγραφέας μιλά για τη διαδικασία δημιουργίας ενός θεατρικού έργου και για τον τρόπο γραφής του. Βλέπουμε πλάνα από προσωπικές φωτογραφίες, αφίσες και εξώφυλλα βιβλίων του, αλλά και αποσπάσματα από θεατρικές παραστάσεις. Ο συγγραφέας διηγείται την εμπειρία της πρώτης θεατρικής παράστασης που παρακολούθησε, μιλά για την επίδραση του θέατρου Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ και εξηγεί το πώς ξεκίνησε να γράφει κείμενα για το θέατρο. Αναφέρεται, επίσης, στις πρώτες του θεατρικές παραστάσεις. Κάνει λόγο για τα νεανικά του χρόνια στο ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ και μιλάει για το δημόσιο χαρακτήρα των έργων του. Αναφέρεται στην εμπειρία του από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ και μιλά για τους ΕΛΛΗΝΕΣ που βρέθηκαν εκεί).
4. Ντοκιμαντέρ (ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ 2 της ΕΡΤ) ΠΡΟΒΟΛΗ
(Είναι το δεύτερο μέρος της εκπομπής του ΓΙΑΝΝΗ ΣΓΟΥΡΑΚΗ για το συγγραφέα ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ, στα πλαίσια της σειράς ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ. Ο ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ παρουσιάζει τις προσωπικές του απόψεις για το θέατρο. Αναφέρεται στον τρόπο γραφής του και στη μορφή των έργων του. Κάνει λόγο για το θέατρο από ραδιοφώνου και αναφέρεται στις θεατρικές διασκευές του για το ραδιόφωνο και στις συνεργασίες που έκανε. Κάνει λόγο για τη ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ και την ταινία «ΣΤΕΛΛΑ», καθώς και για τη συνεργασία του με τον ΝΙΚΟ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟ στην ταινία «ΔΡΑΚΟΣ». Αναφέρεται, επίσης, στα έργα του «ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ» και «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ». Παράλληλα, παρακολουθούμε αποσπάσματα από τις ταινίες και τα θεατρικά του έργα).
Πηγή: Βικιπαίδεια
Τραγούδια σε στίχους Ι.Καμπανέλλη
(Κλικ επάνω στους τίτλους για να διαβάσετε τους στίχους)
Δήλωση Μίκη Θεοδωράκη
"Η είδηση για τον θάνατο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με χτύπησε σαν κεραυνός. Όταν έχεις ζήσει μαζί του, τόσο στενά δεμένος από την εφηβεία σου, νοιώθεις μέσα σου ένα κενό, σαν να έχεις χάσει ένα κομμάτι του εαυτού σου. Άλλοι θα μιλήσουν για τη μεγάλη του αξία και την ανυπολόγιστη προσφορά του στην Τέχνη και ειδικά στο θέατρο. Εγώ θρηνώ τον φίλο, τον συνεργάτη και τον άνθρωπο, που ομόρφυνε με τα έργα του τη ζωή μας".
Τρία τραγούδια του
"Φίλοι κι αδέλφια" με το Νίκο Ξυλούρη
Antonis - Peter Goedhardt(baritone)-Wim Spruut(guitar)
When the war ends (Άμα τελειώσει ο πόλεμος)-Gisela May
Διαβάστε αύριο μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη που είχε δώσει στην Ξένη Μπαλωτή ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, το Νοέμβρη του 2001:
" Ιστορία και Μνήμη: Μαουτχάουζεν"
Της Ξένης Δ. Μπαλωτή
Ιστορικός Πανεπιστημίου Σορβόνης (Paris IV)
«Κορίτσι με τα φοβισμένα μάτια / κορίτσι με τα παγωμένα χέρια / άμα τελειώσει ο πόλεμος μη με ξεχάσεις…»
........................................................................................................................................
... Γιατί το «Μαουτχάουζεν» δεν είναι «ένας ύμνος στη ζωή και στον έρωτα», όπως έγραψε ο μουσικοκριτικός Andreas Brandes, αλλά «Η ανάγκη να μιλήσω για την ματαιότητα των θυσιών, και του άδικου αίματος που χύθηκε από τόσους αθώους ανθρώπους και που δεν έγινε δίδαγμα. Αυτός ήταν ο σκοπός μου. Και το συμπέρασμα παραμένει ακόμη το ίδιο : δεν διδασκόμεθα και επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη,» λέει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης....
Οι φάροι σβήνουν ένας ένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦεύγουν οι ποιητές και οι δημιουργοί κι εμείς απομένουμε με τους Χυτήρηδες.
Όλο και πιο φτωχοί, όλο και πιο μόνοι...
Καλό δρόμο να έχει
Εξαιρετικό κατευόδιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Χρήστο