Αντώνη, τι σύμπτωση, την ίδια ημέρα (!), τον ίδιο μήνα (!), σε διαφορετικό χρόνο (?) αλλά αυτός, στο μέτρημα έχει την ίδια άποψη και για τους δυο. Άστον να μετράει, αυτός χάνει το ... χρόνο του!
Και να που τα ταξίδια μείναν μόνο όνειρα Και να που οι φωνές και τα τραγούδια σώπασαν
Και να που η ζωή τώρα κυλάει πιο γρήγορα Και να που τα παιδιά και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνοςΔε φταίω εγώ που μεγαλώνω Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Ραγίσαν τα φεγγάρια που χε φέρει η άνοιξη Μαρμάρωσε το φως στο τελευταίο νύχτωμα
Φτιασίδι ερωτικό που θα φοραέι το αύριο Στις πιάτσες της βροχής που θα πουλιέται Σάββατο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου